พ่อแม่อยากให้เป็นหมอ

พ่อแม่หลายคนมีปมในวัยเด็ก บางคนอยากให้ลูกเรียนหมอเพราะ

สมัยเด็กตัวเองสอบไม่ติด

อยากให้ลูกหาเงินให้ตัวเองเยอะๆ

อยากเอาไปอวดชาวบ้าน

บ้าค่านิยมหมอตามสื่อหรือคนอื่นๆ

หมอมีทำงานแน่นอนไม่อดตาย

ฯลฯ

เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่พยายามใช้ชีวให้ดีที่สุด อย่าให้คำพูดไม่ดีของคนอื่นมีผลต่อเรา

จริง ๆ สอบติดหมอไม่ยาก แต่บางคนไม่อยากเป็น ให้เรียนฟรียังไม่เอาเลย

คนอยากเป็นบางคนก็ไม่ฉลาดบ้าง ขี้เกียจบ้าง เลยสอบไม่ติดสักที เลือกอาชีพที่เราชอบดีสุด

ถ้าไม่อยาก ตกงาน เรียน

Kosen

https://www.dek-d.com/board/view/4083182/

มาแล้ว! เกณฑ์ "แพทย์ ม.ขอนแก่น" ใน TCAS67 ครบทุกโครงการ ปีนี้เปิดรับ 288 ที่นั่ง

รับ 288 ที่

ได้มา 41 ที่ คิดเป็ฯ 14 %

น่าจะเป็ฯ โควต้าเสีย ส่วนใหญ๋

คือ แข่งกัน ใน ภาค อิสาน

-------------------------------------------

ภาคอื่นไม่มี สิทธิสอบ

แล้วรู้หรือยังครับว่าตัวเองต้องการเรียนอะไรต้องการเป็นอะไร วิธีแก้มันมีเยอะครับต้องดูไปขั้นเป็นตอนไป

ลองพูดกัยพ่อแม่ดีๆค่ะ บอกพ่อแม่ว่า ให้ลองอ่านหนังสือเรียนของน้องดูสักอาทิตย์นึง แล้วให้ลองทำข้อสอบที่ใช้ติวสอบเข้าหมอดู ถ้าพ่อแม่ทำได้เกิน 80% จะยอมแพ้จะตั้งใจเรียน ร้อยทั้งร้อยถ้าพ่อแม่ไม่ได้เป็นหมออยู่แล้วไม่มีวันทำได้ แค่อยากให้พ่อแม่น้องได้สัมผัสการโดนดกดดันดูค่ะ ลองดูนะ มันน่าจะช่วยได้มากๆเลยล่ะค่ะ ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมจริงๆก็ไม่ต้องเครียดค่ะ เอาเท่าที่เราไหว ถ้าเป็นพี่เองที่เป็นคนนิสัยไม่ดีอยู่แล้ว พี่จะระบายด้วยการด่าพี่น้องตัวเองเวลาที่โดนพ่่อแม่ด่าเลยค่ะ แบบพ่อด่าว่าอายที่สอบไม่ติด พี่ด่าพี่น้องเลยค่ะว่าอายที่มีพี่น้องโง่สอบหมอไม่ติด เป็นพฤติกรรมที่แย่มากแต่มันเยียวยาจิตใจพี่ได้ดีมากค่ะ ด่ามากๆเข้าสุดท้ายพ่อแม่ยอมแพ้ค่ะ

ลองปรึกษากับคนในบ้านดีๆและเปิดใจคุยกันก่อนครับว่ามันไม่ใช่ พยายามให้ตายยังไงมันก็ไม่ใช่ครับ

ลองคุยให้ครบทุกๆเรื่องครับ

- ชีวิตช่วงเรียน

- ชีวิตหลังเรียนจบ

- ความทรมานภายในอาชีพ

- ชีวิตหลังจากที่พวกเขาจากไปแล้ว

- เปรียบเทียบกับลูกคนโตและคนเล็ก

- ฯลฯ

จงหนักแน่นในความเชื่อของตัวเองครับ

ถ้ามีสิ่งที่ชอบ ที่สนใจ ก็ลุยมันไปเลยครับ

เขาไม่มีทางขังเราไว้ในห้องและล่ามไว้กับเตียงได้

ขึ้นอยู่กับเราจะทำตามในสิ่งที่เขาบอกหรือเปล่า

เพราะถ้าเรายังทำตามความคาดหวังเขาเรื่อยๆ ความคาดหวังจากเขาสูงมากขึ้นเรื่อยๆไม่จบไม่สิ้น ทำอย่างไรก็ไม่ถึงจุดที่เขาจะพึงพอใจ เพราะเราไม่ได้ทำความรักมันครับ

เว้นเสียแต่ว่า

ครอบคุณเป็นห่วงคุณมากเพราะไม่มีแผนใดๆสำหรับอนาคต ไม่รู้ว่าตนเองชอบอะไร หรืออยากทำอะไร วางแผนอะไรไม่ถูกไม่รัดกุมและลอยไปเรื่อยๆ

อันนี้น่าเป็นห่วงกว่าครับ

ถ้าคุณเป็นแบบที่ผมอธิบาย ผมคิดว่าคุณอาจจะต้องลองหาตัวเองให้เจอก่อนครับ

เพราะในสายตาคนในครอบครัวก็เห็นอาชีพที่มั่นคงมากที่สุดไว้ก่อน

เราผ่านจุดสติแตกกับที่บ้านมาแล้วครับ

คล้ายๆคุณเลย อยากให้เป็นวิศวะเหมือนพ่อ เพราะเราเรียนเก่งกว่าพี่ชาย แต่เราขี้เกียจและไม่มีเป้าหมายอะไร ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร

จนเราไม่ยื่นเข้ามหาลัยนั่นแหล่ะครับ บ้านแตก จิ้มมหาลัยเอกชนไปส่งๆ เรียนจบมาถึงจะเริ่มหาตัวเองจริงจัง เขาก็ยังจะให้หาเส้นเข้างานสายวิศวะให้ได้

ซึ่งสุดท้ายเราเจอ แล้วก็ย้ำกับเขาว่าก็จะทำสายนี้อะ

หลายๆปีเข้าเขาก็เริ่มปล่อย เพราะเราก็เริ่มอยู่ได้

สุดท้ายนี้ ความต้องการของคนในครอบครัว ลึกๆ เขาแค่ไม่อยากเห็นเราลำบากเวลาเขาเทียบกับประสบการณ์ของเขาครับ

โดยที่เขาไม่รู้ว่าโลกมันเปลี่ยนไปขนาดไหนแล้ว

ยังไงเราก็ยังอยากให้คุยกันให้ได้ก่อนนะครับ สู้ๆ

อันนี้สอบแพทย์ได้แล้วเหรอ? หรืออยู่ ม.ปลาย? แต่พ่อ ถ้าแค่นี้ยังอาย ชีวิตที่เหลือหลังจากนี้ ไม่ต้องอยู่แต่ในปี๊บเหรอ?

ปัจจุบันพ่อแม่ทำอาชีพอะไรคะ? เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมรึเปล่า? พี่น้องจขกท. เป็นคนดื้อไหม?

คำถามทั้งหมดข้างบนจะพอบอกได้ว่าทำไมพ่อแม่ถึงกดดันลูกขนาดนี้ค่ะ ยิ่งถ้าพ่อแม่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมจะยิ่งอยากให้ลูกเป็นในสิ่งที่พวกเขาคิดว่าดีที่สุด เขาจะใจฟูมากเมื่อมีคนพูดถึง หรือพ่อแม่อาจจะมีปมบางอย่าง เช่น มักจะถูกเปรียบเทียบกับญาติพี่น้องเก่งๆ ตอนเด็กๆ หรืออาจจะอยากเรียนหมอ แต่ดันมามีลูกก่อน ก็เลยอยากให้ลูกเติมเต็มความฝันตัวเอง (แบบนี้ก็พบเห็นได้เยอะ) หรือพ่อแม่อาจเป็นหมออยู่แล้ว เลยอยากให้ลูกซักคนเจริญรอยตาม (สังคมข้าราชการเป็นกันเยอะ)

พี่เคยผ่านจุดๆ นี้มาแล้วค่ะ

พ่อแม่อยากให้ไปสอบเป็นปลัดอำเภอ ซึ่ง 4 ปีมีครั้งหนึ่ง แล้วขั้นตอนที่จะมาสอบได้ก็ไม่ธรรมดาเลย มันต้องฝ่าฟันเยอะ พี่ไม่ได้อยากสอบเลยค่ะ (เคยไปฝึกงานหน่วยงานราชการแล้วไม่ชอบความต้องทำตามสายงานบังคับบัญชาหลายชั้นจนทำให้งานเดินช้า) ตลอดชีวิตเป็นเด็กดี เรียนเก่งว่านอนสอนง่ายมาตลอด ตอนนั้นพี่ตัดสินว่าฉันต้องหลุดพ้นจากตรงนี้มาให้ได้ เลยดื้อไม่อ่านหนังสือสอบ ตอนแรกที่แม่รู้ก็ด่าเหมือนกันค่ะ แต่พอเห็นว่าพี่จริงจังจึงพยายามปรับทัศนคติพี่ แต่พี่ยืนยันว่าพี่จะสู้ชีวิตใหม่ ขอไปในทางที่เลือกเอง พูดถึงการเตรียมตัวสำหรับอนาคตที่เราเลือกยังไง จนแม่แกเข้าใจในที่สุด (ไม่ใช่ว่าดื้อไม่อยากทำก็จบนะ แต่ต้องมีแผนรองรับด้วยว่าจะทำอะไรต่อจากนี้) แล้วเราก็พิสูจน์ให้พ่อแม่เห็นว่าเราทำได้ จากนั้นพ่อแม่ก็จะเลิกกดดันเราเองค่ะ เป็นกำลังใจให้น้องฟันฝ่ามันไปให้ได้นะคะ

ลองเปิดคลิปหมอกลางให้คุณพ่อคุณแม่ดูนะคะ มีคลิปนึงที่หมอเขาทำเกี่ยวกับคนที่เรียนหมอเพราะพ่อแม่บังคับให้เรียน จบที่คนพี่ต้องมาปั๊มหัวใจคนน้องที่เรียนหมอด้วยกันแล้วน้องไม่ไหวเลยฉีดสารเข้าเลือดจนเสียชีวิต

ลุงแนะนำว่าคุยด้วยเหตุผลครับ อาชีพอื่นๆมีเยอะแยะ ลุงเคยผ่านจุดนี้ พ่อแม่ลุงเป็นหมอ ที่บ้านอยากให้เป็นหมอ แต่ลุงเลือกเส้นทางอื่น ยิ่งสมัยนี้โอกาสเปิดกว้าง ไม่มีปริญญารวยกว่าคนมีก็ยังได้ เช่น เป็น YouTuber อะไรพวกนี้ ลุงขอเพิ่มนิด มีผู้ใหญ่ที่ลุงนับถือท่านนึงก็โดนบังคับให้เรียนหมอและก็ต้องทำตาม ตามประสาคนรุ่นเก่า ทั้งที่จริงๆท่านมีพรสวรรค์ทางด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์สูงมาก ถ้าท่านได้รับอิสระในการเลือกเรียน ป่านนี้คงมีชื่อท่านประดับวงการวิทยาการคอมพิวเตอร์ระดับชาติไปแล้ว พูดตรงๆ เสียดายของ

ปัญหานี้มีมาเป็นสิบๆปีแล้วครับ คนธรรมดาอยากให้ลูกเป็นหมอ แต่หมอบางคนอยากให้ลูกเป็นอาชีพอื่นที่ไม่ใช่หมอ ลองเปิดใจค้นหาดูว่าเราอยากเป็นอะไรแล้วบอกเขาไปตรงๆเขาจะยอมรับได้หรือไม่ชั่งมัน!! เพราะสุดท้ายหากเราไม่สอบเป็นหรือสอบไม่ได้เขาก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้ พี่เคยหลงกับการสอบหมอจนเสียเวลาไปหลายปีเช่นกัน โชคดีที่สอบไม่ติดก็เลยเลือกเรียนสาขาอื่น จนเรียนจบทำงานจึงได้เปิดโลกว่ามีอีกหลายสาขาอาชีพที่อาจไม่ได้ดีเท่าแพทย์แต่ก็ไม่ได้ด้อยกว่ามากมาย

เจอคนเป็นหมอที่ถ่ายคลิปฝากถึงพ่อแม่อยาก(แกมบังคับ)ให้ลูกเป็นหมอได้ฟัง ดูและเข้าใจ ม่ะ พี่จะได้แชร์ฝากให้น้องเอาคลิปนี้ไปให้พ่อแม่ดูนะคะ

https://www.facebook.com/share/v/T2dZrXvWeR3k8Byi/?mibextid=oFDknk

ขอแบ่งปันเรื่องราวสมัยวัยเรียน มีเพื่อนมัธยมในห้องคนนึงเป็นคนเก่งมากจนแทบจะเรียกว่าเทพจุติ ครอบครัวคาดหวังอยากให้เรียนแพทย์แต่เพื่อนอยากเรียนวิศวะ ตอนไปสอบแพทย์สนามต่างๆสิ่งที่เพื่อนทำคือทำข้อสอบทุกข้อแล้วเลือกข้อที่ผิดเพื่อหลีกเลี่ยงการสอบติด เคยถามมันว่าทำไมไม่เดาเอาทุกข้อ มันให้เหตุผลกลับมาว่าถ้าเดาก็อาจมีโอกาสติดถึงจะน้อยก็เถอะและคะแนนอาจจะดูน้อยเกินไปจนน่าเกลียด เลยต้องทำทุกข้อแล้วเลือกตอบข้อผิดเพื่อให้ทางครอบครัวเห็นคะแนนว่ามีความพยายามมากแล้วนะแต่ก็ยังไม่ติด

1.คือผู้ใหญ่หลายคนเขาฝังหัวว่าเป็นหมอ ทำราชการคือมั่นคงค่ะ เพราะเป็นอาชีพที่ยังไงก็ไม่ตกงานแน่ๆ เราอยากให้คุณลองคุยกับพ่อแม่ดูอีกทีนะคะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ลองเสนอทางเลือกดู อาจจะเป็นตอนเลือกอันดับยื่นเข้ามหาลัยก็เอาที่คุณอยากเรียนไว้ 1-3 อันดับแรก หมอไว้อันดับหลังๆ เพราะสิ่งที่เรียนในมหาลัยมันคือสิ่งที่จะอยู่กับคุณไปตลอดชีวิตหลังจากนี้ ยังไงลองหาวิธีไปปรับใช้ดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เห็นเขียนไว้นานแล้ว แต่หลายข้อน่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ น่าจะเป็นประโยชน์ครับ

พยายามเต็มที่ สอบหลายที่ แต่ถ้าสอบไม่ติด(เกือบติด) ก็สอบปีถัดไป ไม่ต้องโทษตัวเอง

1. คนที่สอบเข้าคณะดีๆได้ของแต่ละประเทศ ไม่ใช่แค่หัวดีอย่างเดียว ยังต้องขยัน มีความมุ่งมั่น

2. ของรอบตัวของเรา เช่น ยา วัคซีน รถ มือถือ ฯลฯ ส่วนใหญ่ก็ถูกคิดค้นจากคนที่ขยัน มีความมุ่งมั่น

3. คนที่ไม่ถนัดวิชาการ แต่ชอบทำธุรกิจ (ซึ่งขอชื่นชม) ก็ทำได้เพราะไม่ต้องใช้ปริญญา(แต่ขอบอกว่ายาก)

4. แต่ปัญหาคือคนที่ไม่ค่อยขยัน หรือขยันแต่จะเลือกเรียนในสาขาที่หางานยากมาก เพราะอายุประมาณ 18 ยังไม่ค่อยรู้เรื่องความแตกต่างของอาชีพต่างๆ

5. แต่ผู้ใหญ่ดันส่งเสริม (โลกสวย) บอกว่าไม่ต้องขยัน อยากเรียนอะไรก็เรียนไปเถอะ แต่พอจบมาหางานยากมาก รายได้น้อย ถ้าไปก่ออาชญากรรมจะทำอย่างไร

6. ***อื่นๆที่ต้องคิดให้ดีอีกมาก ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ต้องขยัน มีความมุ่งมั่นถึงจะสอบเข้าคณะดีๆได้ครับ