ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เครียดกับแม่
ก่อนอื่นเลยนะครับผมเรียนอยู่มหาลัยตอนนี้เข้าปีที่3แล้ว แม่ไม่เคยส่ง ไม่เคยช่วยเหลือ ติดต่อกันบ้าง นิดหน่อย ติดต่อกัน=ทะเลาะ แล้วสงกรานต์นี้แม่จะมาหา โทรมาในสายประโยคแรกเลยเลี้ยงหมูกะทะหน่อย ก็ไม่เข้าใจว่าแม่คนอื่นเป็นแบบนี้ไหม แต่นี่เครียดนะ โทรมาแต่ละทีถ้าแม่เป็นอะไรไปอย่าทิ้งน้องนะ แล้วคือนี่ต้องรับภาระต่อจากแม่ๆจริงๆหรอ ค่าเทอม ม.ปลายก็จ่ายเอง เงินไปโรงเรียนได้บ้างไม่ได้บ้าง ตอนเข้ามหาลัยแรกๆก็มายืมเงิน กยศ.ไป5พันบาทกว่าจะได้คืน ซึ่งได้คืน เดือนละ500 บาท แล้วคุณคิดว่าคนเรียนมหาลัยมีค่าอะไรบ้าง คนที่โลกสวยและกตัญญูมากไม่ต้องตอบกลับกระทู้นี้ ไม่รับความเห็นต่าง บางครั้งก็คิดว่าเขาอยากเจอลูกรึป่าวแต่ก็ไม่ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน บางครั้งนี่ก็ร้องไห้อยู่คนเดียว แล้วก็พูดคนเดียว.บางครั้งก็อยากเจ็บตัว และก็ปวดหัวตลอด ง่วงก็บ่อย รักแม่นะแต่เหมือนแม่ไม่ได้รักเร่เลยยังไงก็ไม่รู้ ก็แค่อยากระบาย ว่ามีวิธีการจัดการกับปัญหานี้ยังไง เพราะแม่ก็คือแม่นั่นแหล่ะ แต่ก็เครียดอะ ปล.ไม่กลับบ้านตั้งแต่เข้าเรียน ไม่อยากติดต่อ ทุกอย่างชีวิตดูดีขึ้น ถึงจะลำบากมากซึ่งปกติลำบากอยู่แล้ว แต่ไม่เสียสุขภาพจิตแต่แม่เริ่มติดต่อมารู้สึกว่ารอบนี้ เหมือนไม่ค่อยอยากมีชีวิตอยู่ละ อยากตุยให้มันรู้แล้วรู้รอดแต่ก็ไม่กล้า ต้องส่งน้องเรียนต่ออีก ไม่อยากให้น้องลำบากเหมือนเรา ปล.มีน้องแท้ๆ1คน กับน้องคนละพ่ออีก3คน เห้ออออ
3 ความคิดเห็น
ขออภัยที่คุณต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ทำให้คุณรู้สึกเครียดและไม่สบายใจ การมีปัญหาทางครอบครัวและการเงินเป็นสิ่งที่ทุกคนอาจต้องเผชิญหน้าในชีวิตของพวกเรา อย่างไรก็ตาม นี่คือบางแนวทางที่อาจช่วยให้คุณจัดการกับสถานการณ์ที่คุณกล่าวถึง:
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เครียดกับแม่
สวัสดีค่ะ คุณเจ้าของกระทู้
คนที่โลกสวยและกตัญญูมากไม่ต้องตอบกลับกระทู้นี้ ไม่รับความเห็นต่าง
อ่านคำบอกเล่าประโยคนี้แล้ว ก็เข้าใจข้อความว่า...น่าจะเป็นใจความสำคัญ สำหรับผู้ที่อาจจะเห็นต่าง หรือผู้ที่มีคติพจน์ว่าด้วย โลกนี้สวยงาม แบบนั้นนะคะ
โอเคค่ะ คือว่าเจ้าของเม้นต์นี้นะคะ เป็นคนที่รู้สึกว่าโลกนี้ ชีวิตบนโลกนี้สวยงาม แม้ว่าในทุกวันจะเป็นทุกข์บ้าง และสุขบ้าง แต่ก็เข้าใจว่าทั้งทุกข์ และสุขนั้น แท้จริงคือการ...เป็นวาระ...การเป็น...การอยู่...ของชีวิตอย่างแท้จริง คือเป็นระบบ เป็นกลไกของการมีชีวิตของคนเราอย่างแท้จริง คือเจ้าของเม้นต์เข้าใจว่าการมีชีวิตนี้นะมีได้ทั้งสุขและทุกข์เป็นธรรมดา และการมีทุกข์ มีสุขเป็นสิ่งเดียวกันนั้นเป็นแก่นสารที่แท้จริง...ในการมีชีวิต และเมื่อเข้าใจว่าแก่นสารที่แท้จริงในเหตุที่เป็นชีวิต...บนโลกนี้เช่นนี้แล้ว คือเข้าใจ ยอมรับและรู้สึกเช่นที่กล่าวมานี้...เกี่ยวกับการมีชีวิตค่ะ
ซึ่งทั้งหมดนี้ เป็นความคิด เป็นเหตุที่เจ้าของเม้นต์ยอมรับได้...และจำนน และก็สามารถอยู่ได้ในชีวิตนี้ ด้วยความสงบ สันติภายในในทุกวัน คือแม้จะทุกข์ หรือสุข คือแม้จะมีปัญหามากมาย ก็สามารถยิ้มได้ และสามารถปล่อยวาง และทำใจให้สบายได้ในทุกวัน เพราะด้วยที่เข้าใจว่า...แม้ชีวิตจะเป็นทั้งสุข และทุกข์ แต่ชีวิตนี้ยังคงสวยงาม ภายใต้สายตาของเราเองในทุก ๆ วัน ในทุกวันเมื่อลืมตา และสติกลับมานะคะ ในจิตใจนะมีความหวัง มีพลังมาก ๆ เป็นพลังบวก ๆ ด้วย
(พลังลบไม่ให้เกิดขึ้นเลยด้วยค่ะ เพราะพลังลบเกิดขึ้นเมื่อไรนะ ลุกจากที่นอนไม่ไหวเลยด้วยค่ะ ฮ่า ฮ่า เคยลอง ๆ ให้พลังลบมันครอบงำดูบ้างนะ โอยยสามคืน สี่วันนอนคลุมโปรง ไม่มีเรี่ยวแรงลุกจากเตียงเลยด้วย ทรมานมาก ๆ พลังลบนะไม่ดีจริงด้วยสิ)
การมีพลังบวก มีความคิดที่ติดบวก ๆ ทำให้เรารู้สึกได้ว่าชีวิตบนโลกนี้สวยงามจริงนะคะ และนั้นเกิดเป็นผลต่อเนื่อง คือเกิดเป็นพลังบวก ๆ และช่วยเป็นพลังขับเคลื่อนที่มหัศจรรย์มาก ๆ คือทำให้เราทำอะไร ๆ ก็สนุกสนานไปหมด แม้ว่าในบางครั้งจะรู้สึกเหนื่อยบ้างก็ตามที และคิดว่าความเหนื่อยนั้น ก็เป็นธรรมดา คือเป็นส่วนหนึ่งที่เป็นแก่นสารของชีวิตด้วยเช่นกัน
ยังเข้าใจด้วยว่า ความรู้สึกเหนื่อยนะเดี๋ยวก็หายเหนื่อย ปัญหานะเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เดี๋ยววันมันก็ผ่านไป การที่เรามีฐานพลังบวกเป็นคติพจน์ในจิตใจ จะทำให้เรารู้สึกติดบวกๆ และมีพลังขับเคลื่อที่มหัศจรรย์ และผ่านพ้นทุกอุปสรรค์ได้เสมอเป้นธรรมดา รู้สึกเช่นนี้ในทุกวันค่ะ
ด้วยที่รู้สึก และสัมผัสในแก่นสารแห่งชีวิตว่าแท้จริง...นั้นมันเป็นเช่นนี้ เช่นที่กล่าวมานี้กล่าวมานะคะ จึงสรุปให้ตนเองว่าแท้จริงชีวิตนี้นะ ชีวิตบนโลกนี้นะสวยงามมาก ๆ
(ยินดี ปิติ และขอบคุณในการมีชีวิตบนโลกนี้ในทุกวัน รู้สึกเช่นนั้นค่ะ)
คือทั้งหมดที่กล่าวมาข้างบนนั้น เพียงอยากบอกคุณว่า...มีคนที่มีคติพจน์ มีความเชื่อ ความศรัทธา และมีความคิดที่ว่า...ชีวิตบนโลกนี้ สวยงาม... ได้เข้ามาอ่านกระทู้ของคุณนะคะ
(แนะนำตัวยาว ๆๆๆๆๆ เลยด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขออภัยค่ะ)
และก็หวังว่า คุณจะอนุญาตให้คนโลกสวยอ่านได้นะคะ เพราะคุณเองที่ทำการตั้งกระทู้ในที่สาธารณะ สิ่งที่ถูกส่งเข้าพื้นที่สาธรณะนะคะ คุณจะห้ามไม่ให้ใครคนใด คนหนึ่งเห็น ห้ามไม่ให้อ่านคงยากค่ะ
โดยเฉพาะเจ้าของเม้นต์นี้นะคะ เป็นคนโลกสวยที่รักการอ่านมาก ๆๆๆๆๆ รักการเรียนรู้..ภายใต้การอ่านด้วย เห็นเหตุการณ์ของคุณที่คุณเล่าเข้ามา ยิ่งยากมาก ๆ ที่จะอดใจที่จะอ่านเหตุการณ์ของคุณค่ะ
แต่ก็เพียงอ่านนะคะ คือจะไม่เม้นต์ในรายละเอียดที่เป็นประเด็นของคุณนะคะ
คนที่โลกสวยและกตัญญูมากไม่ต้องตอบกลับกระทู้นี้ ไม่รับความเห็นต่าง
โอเคค่ะ ไม่เม้นต์ประเด็นที่เป็นเหตุการณ์ของคุณค่ะ
เข้าใจด้วยว่าในยามที่คุณรู้สึกหนักใจ และกดดันเช่นที่คุณเล่าเข้ามานี้ คุณคงไม่มีพลังที่จะรับรู้ หรือไม่มีพลังต้านทานที่จะอ่านความแตกต่างได้นั้น เจ้าของเม้นต์เข้าใจคุณได้เป็นอย่างดีค่ะ และให้เกียรติ์คุณค่ะ
ไม่เม้นต์ก็ไม่เม้นต์ เพียงอ่านเฉย ๆ ก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากเหตุการณ์ของคุณล่ะ
ขอบคุณค่ะที่แบ่งปัน
ได้อ่านตรงนี้ของคุณ
บางครั้งก็คิดว่าเขาอยากเจอลูกรึป่าวแต่ก็ไม่ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน บางครั้งนี่ก็ร้องไห้อยู่คนเดียว แล้วก็พูดคนเดียว.บางครั้งก็อยากเจ็บตัว และก็ปวดหัวตลอด ง่วงก็บ่อย รักแม่นะแต่เหมือนแม่ไม่ได้รักเร่เลยยังไงก็ไม่รู้ ก็แค่อยากระบาย ว่ามีวิธีการจัดการกับปัญหานี้ยังไง เพราะแม่ก็คือแม่นั่นแหล่ะ แต่ก็เครียดอะ
อ่านแล้วนะคะ ก็รู้สึกเป็นห่วงสุขภาพจิตของคุณค่ะ ที่เป็นห่วงอาจจะเพราะคนโลกสวยนะคะ มีธรรมชาติเป็นแบบนี้หล่ะ คือมีธรรมชาติที่จะพยายามเข้าอก(เอ่ยไม่ใช่)เข้าใจคูณค่ะ( ฮ่า ฮ่า ขออภัยค่ะ) และอยากแนะนำ อยากให้กำลังใจ อยากแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพื่อให้ผู้ที่ตกอยู่ในปัญหารู้สึกว่า..เหตุการณ์ของเขานะ สามารถเกิดขึ้นได้กับคนอื่น ๆ มากมายด้วยเช่นกัน เพราะนั้นจะช่วยทำให้ผู้ที่ตกอยู่ในเหตุการณ์ที่แย่ รู้สึกดีขึ้นได้ ในระดับหนึ่ง
แต่ในเคสของคุณนี้คุณบอกเข้ามาว่าไม่รับความเห็นต่าง ก็ตามนั้นนะคะ
สิ่งที่ทำได้ภายใต้เม้นต์นี้ เพียงอยากบอกคุณว่า เข้ามาอ่าน และอยากให้กำลังใจคุณนะคะ
และขออนุญาตร่วมเป็นกำลังใจให้คุณ ขอให้คุณมีความรู้สึกดีขึ้น และสามารถผ่านพ้นปัญหาที่คุณพบเจอนี้ไปได้ด้วยดีในที่สุด...นะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
สู้สู้น๊าาาา
ถ้าไม่อยาก ตกงาน เรียน
Kosen
1. เรียนฟรี
2. มีเงินเดือน
3. จบมามีงานทำแน่ๆๆ
4. สิ้นเดือน พาแม่ไปกิน หมูกะทะ
https://www.dek-d.com/board/view/4083182/
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?