Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เป็นคนใจเอนเอียงตามคนง่าย ทำไงดี

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

เราเป็นคนที่โตมาในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างมีกรอบค่ะ ตั้งแต่เด็กแล้วที่ครอบครัวมักจะสอนว่า แบบนั้นถูก แบบนี้ผิด ถ้าเราคิดจะทำอะไรด้วยตัวเองจากมุมมองของเราที่เราได้เรียนรู้จากประสบการณ์มา เขาก็มักจะค้านบ้างว่า คนยุคใหม่ชอบคิดแบบนี้มันถูกต้องแล้วหรอ พออยู่โรงเรียน ครูให้ตอบคำถามโจทย์ซึ่งเราพอเราตอบอีกแบบหนึ่งเพราะคิดว่าโจทย์มีคำสั่งมาแบบที่คิด ครูก็ตอบว่าผิดแล้วดุเราใหญ่เลย พอเรากลับบ้านเอาโจทย์ไปให้ที่บ้านดู เขาก็เห็นตรงกันกับเราว่า "ก็คำสั่งหรือโจทย์ที่ครูให้มามันไม่ชัดเจนนี่ มันตีความได้ตั้งหลายแบบ เป็นปกติที่ใครจะเข้าใจผิดก็ได้" หรือพอเราตอบคำตอบที่มันมีความหมายเหมือนกัน แต่ไม่ได้ตรงตามที่ครูต้องการ ท่านก็จะกาให้เราผิดไปเลย เช่น พระพุทธเจ้าประสูติที่ไหน คำตอบที่ทุกคนรู้ก็คือ "สวนลุมพินี" แต่คำนี้มันเป็นภาษาไทยที่เราเรียกกัน ความจริงสมัยนั้นทางการอินเดียเรียกชื่อว่า "สวนรุมมินเด" เราเลยตอบตามชื่อจริง แล้วครูบอกว่า รุมมินเดคือะไร ไม่รู้จัก เลยให้เราผิดไป เป็นต้น

แม้แต่การออกเดินทางไปเที่ยวไหนมาไหน เราก็จะโดนบอกว่า อาชญากรรมเยอะนู่นนี่ เชื่ออะไรกับเพื่อนสนิท มีข่าวออกมาเยอะว่าเพื่อนก็ไว้ใจไม่ได้ และยังมีอีกหลายอย่างเลย
จนตอนนี้เราอยู่ในวัยทำงาน มีแนวคิดประสบการณ์เป็นของเราเองแล้ว กล้าคิดกล้าทำ ตามใจตัวเองเมื่อไต่ตรองแล้วว่ามันถูก เปิดใจให้สิ่งรอบตัวกว้าง ๆ มากขึ้น และรู้แล้วว่าบางอย่างที่ผู้ใหญ่บอกก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกอย่างที่เราพบเห็นมาจริง ๆ

แต่ปัญหา คือ เวลาที่ผู้ใหญ่ในครอบครัวหรือญาติที่เคยสนิทกันพูดบ่นดุว่าเรา วิจารณ์เราในสิ่งใหม่ ๆ ที่เราคิดหรือทำในเชิงขัดแย้งว่ามันผิด มันไม่เหมาะสม ใจเรามันกลับอ่อนไหวตามคำพูดง่าย จนเก็บเอาคำพูดนั้น ๆ ของพวกเขามาคิดมากข้ามวันข้ามคืนและแพนิคกลับมาไม่มั่นใจในตัวเองซะงั้น แม้ในใจเราจะรู้แน่ชัดอยู่ว่า เขาเอาแค่มุมมองในโลกตัวเองมาตัดสินการกระทำของเราเท่านั้น แต่มันก็ยังทำให้เรากลายเป็นคนไม่มั่นใจ ขี้ลังเล และกลัวการตัดสินเรื่องต่าง ๆ ด้วยตัวเองอยู่ดี เช่น ในงานรวมญาติ พอเห็นเราคอยดูแลถามไถ่คนรักที่มาด้วยกัน ป้าก็กระซิบบอกว่า ทำไมต้องอ่อนโยนกับคนรักขนาดนี้ด้วย เคยบอกแล้วใช่ไหมว่า ผู้ชายน่ะ...เราต้องวางมาดแข็ง ๆ กับเขา ไม่งั้นเดี๋ยวเขาก็เห็นว่าเราง่าย ๆ แล้วอยู่กันนานไปก็จะไปหาคนอื่น แล้วจะชวนกันออกไปเที่ยวได้ไง มีชีวิตคู่กันแล้ว นี่อยู่กันแบบง่าย ๆ ปล่อยปะสโลว์ไลฟ์กันแบบนี้เลยหรอ คนรักเธอดูแลกันยังไงเนี่ย
นั่นทำให้เราเครียดเลยว่า ที่ผ่านมาเราคิดว่า ความรักความใส่ใจแบบอ่อนโยนที่เราสองคนมีให้กันมันคือสิ่งที่ดีเสียอีก แล้วแบบนี้จะเป็นจริงตามที่ป้าบอกหรือเปล่า เราดูจะง่ายๆไป?

เราเลยเครียดมากค่ะ ควรแก้ไขนิสัยตรงนี้ไงดีให้กล้าที่จะมั่นคงอยู่กับมุมมองความคิดตัวเอง ไม่เอนเอียงตามคนอื่นได้ง่าย

แสดงความคิดเห็น

>