[เพี้ยน]เขียนฉากต่อสู้ยังไงให้โดนใจ
ตั้งกระทู้ใหม่
เขียนยังไงให้มันแบบว่า...อ่านแล้วมันส์อ่ะ
เราเขียนลื่นไหลหมด พอมาถึงฉากสู้ปุ๊บ...ชะงัก
จะเขียนยังไงดีวะ เขียนไม่เก่งซะด้วย
บรรยายฉากนี้ไม่ค่อยได้ ใครพอจะได้ช่วยทีนะคะ
ข้าพเจ้าหมดมู๊ดต่อสู้เลย เหอะๆ
PS. "นู๋นุก" คนบ้าคนหนึ่ง ที่ขอเป็นเพียงคนบ้าที่บ้าพอที่จะบ้า...I'm not a type of person that let anyone push me around...
[B]lue [Z]ena
19 มี.ค. 51 เวลา 14:50 น.
634
views
15 ความคิดเห็น
ลองเริ่มต้นจากอ่านนิยายกำลังภายในดูก่อนมั้ย
ถ้าตั้งใจอ่าน ไม่ง่วงเหงาหาวนอนเหมือนผมซะก่อน จะพบว่าเรื่องนี้บรรยายฉากการต่อสู้ได้เห็นภาพค่อนข้างชัดเจน
อ่านแล้วลองเอาไปฝึกเขียนดู น่าจะช่วยได้
PS. ตะโกนดังๆให้รู้ว่าฉันรักแอน... คงจะโชคดีถ้าเธอยังไม่มีแฟน... สุขใจจังเลยที่ฉันได้แอบควงแขน...
วิธีที่ผมใช้มันไม่มีอะไรเลยนะ แค่คิดภาพต่อสู้อยู่ในหัว แล้วก็บรรยายไปตามนั้น
PS. ...หมิ...หมิ...หมิแง๊ววว~
อะ..เอ่อ ท่านเพ... รู้ว่าถนัดฉากฆ่า หลังจากไปอ่านในไดอารี่มา
สำหรับท่านเคนนี่จัง ขอบคุณมากเจ้าค่ะ แต่กลัวจะหลับคาคอมเนี่ยสิ แหะๆ^^
PS. "นู๋นุก" คนบ้าคนหนึ่ง ที่ขอเป็นเพียงคนบ้าที่บ้าพอที่จะบ้า...I'm not a type of person that let anyone push me around...
อ่านให้มาก ดูหนังแนวบู๊ แล้วจินตนาการออกมาคร่าวในใจว่าฉากนี้ๆ เราจะบรรยายเป็นตัวอักษรอย่างไร แล้วก็ฝึกเขียน
PS. สู่มิติใหม่กับเทคโนโลยีชวนพิศวง ตื่นเต้นมหัศจรรย์ยิ่งกว่าเวทมนตร์ : CLEMENCY
บรรยายให้เลือดสาดคอคอมน่ะหนูนุก
มีหลายแบบครับ จะเลือกเอาแบบไหนล่ะ
1. แบบนิยายจีนกำลังภายในรุ่นพ่อ บรรยายพรรณายาวยืด ฟันดาบครั้งเดียวต้องเอาให้มันได้อย่างน้อยหนึ่งหน้า อะไรประมาณนั้น เช่น
อึ้งกิมกี่เหวี่ยงแขนตวัดดาบอย่างอ่อนช้อยราวผีเสื้อสะบัดปีกบินอยู่เหนือหมู่มวลดอกไม้ สายลมจากดาบหมุนวนทำให้ผมยาวสลวยของเอี้ยกล้วยปลิวไสว ชายหนุ่มเบิกตากว้างเมื่อเห็นลีลาการฟันของหนึ่งในยอดฝีมือแห่งยุทธจักรคนนี้ เอี้ยกล้วยถอยเท้าหลบด้วยลีลาเหมือนนักเต้นรำมืออาชีพในเมืองต้าชิงซึ่งเขาเพิ่งไปชมฝีมือมาไม่นานมานี้ แต่ก็ไม่พ้นคมดาบที่พลิ้วไหวราวท้องทะเลเมื่อต้องลมแรงยามค่ำคืนของชายผู้มีเชิงยุทธ์อันยอดเยี่ยมไปได้ เลือดสาดกระเซ็นจากแผลยาวตั้งแต่ไหล่จรดสีข้างหยดพรมลงบนพื้นสนามหญ้าอันอ่อนนุ่ม มองเห็นราวกับเม็ดทับทิมน้ำงามที่ส่องประกายต้องแสงจันทร์
ไงครับ นี่แค่ฟันดาบครั้งเดียวนะ แบบนี้การต่อสู้จะช้า เหมาะสำหรับการต่อสู้รายละเอียดเยอะๆ เช่นนิยายกำลังภายใน แต่บางครั้งคนที่ไม่ใช่คอนิยายแบบนี้จะรู้สึกว่ามันช้ามากๆ ไม่ทันใจ (ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น)
2. บรรยายการกระทำครบ แต่ไม่ใส่การบรรยายยาวยืดเป็นกิโลเหมือนแบบแรก เช่น
เรนะหมุนตัวย่อลงต่ำก่อนจะสะบัดดาบฟันเสยขึ้น เฉียดคางของคู่ต่อสู้หนุ่มไปเพียงนิดเดียว ฝ่ายตรงข้ามเบี่ยงหลบก่อนจะเงื้อดาบหมายฟันซ้ำ แต่ก็ยังช้ากว่าคมดาบของคู่ต่อสู้สาวที่แทงฉึกเข้าที่สีข้าง ชายหนุ่มร้องเหมือนหมูถูกเชือดก่อนจะเซแซ่ดๆ เรนะสบโอกาสเดินหน้าจู่โจมต่อทันที แต่แล้วคมดาบของเธอก็ปะทะเข้ากับดาบใหญ่หนาหนักของฝ่ายตรงข้ามดังแคร้ง ดวงตาของเด็กสาวเบิกกว้าง บาดเจ็บหนักขนาดนี้ไม่น่าจะมีแรงรับดาบเธอได้แล้วนี่นา.....
แบบนี้ให้ผู้อ่านคิดภาพเองเล็กน้อย ให้ผู้อ่านเชื่อมเหตุการณ์เอง การต่อสู้จะไปเร็วขึ้น แต่คนที่อ่านแบบแรกมาอ่านอาจจะรู้สึกไม่ถูกใจครับ
(มีต่อ)
PS. Boeing 747-4D7 GE CF6-80C2B1F HS-TGX [Sirisobhakya] WRYYYYYYYYYYYYYYYYY~~~~~~
3. บรรยายโดยรวม ไม่บอกการทระทำทั้งหมด แต่บอกเพียงการกระทำหรือเหตุการณ์ที่สำคัญเท่านั้น เช่น
เสียงดาบต่อดาบปะทะกันดังระรัว ชายหนุ่มต้องฟาดฟันดาบในมือมือเป็นระวิงเพื่อป้องกันคมดาบมากมายที่พุ่งเข้าหาเขาราวกับพายุของมีคม อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามก็ค่อยๆ ล้มไปทีละคนสองคน และในที่สุด ชายหนุ่มก็ฟาดสันดาบเข้าที่ท้ายทอยของศัตรูคนสุดท้ายจนมันทรุดฮวบลงกับพื้น
บรรยายแบบนี้จะเว้นการบรรยายให้ผู้อ่านคิดเองเยอะกว่าแบบที่ 2 การต่อสู้จะไปเร็วกว่า และได้ภาพที่กว้างกว่าของสนามรบ ซึ่งใช้ได้ดีในการต่อสู้ที่มีตัวละครในฉากเยอะและความสำคัญของตัวละครแต่ละตัวพอๆกัน (เช่น พวกตัวเอกสามสี่คนถูกรุม) หรือไม่ต้องการเน้นการต่อสู้ใดเป็นพิเศษ หรือเป็นการต่อสู้กับพวกลูกกระจ๊อกปลายแถว หรือแม้แต่การต่อสู้ในสงครามปัจจุบันที่ใช้อาวุธหนักเช่นปืนกล เพราะได้ภาพสนามรบที่กว้างกว่าและเก็บสถานการณืได้หมดครับ แม้รายละเอียดจะถูกละเลย แต่ก็มองภาพออก
4. บรรยายแบบการ์ตูน คือใช้เสียงประกอบเกือบทุกบรรทัด เช่น
เคร้ง
เสียงดาบต่อดาบปะทะกัน มิ้นต์ขมวดคิ้วก่อนจะออกแรงงัดดาบของคู่ต่อสู้ออกไป ก่อนจะเงื้อดาบและฟันซ้ำ
วูบ ฉัวะ
ดาบเฉาะลงอย่างเหมาะเหม็งที่แขนขวาของคู่ต่อสู้ มันกัดฟันกรอด ก่อนจะยื่นมือออกมาด้านหน้า แสงสีเขียวเริ่มปรากฏสว่างขึ้นในฝ่ามือนั้น
วู้ม ครืน.... เปรี้ยง !!!
สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้ามืดสนิท ช็อตเข้าที่ศีรษะของมิ้นต์อย่างจัง กระแสไฟฟ้าแรงสูงช็อกเธอไปทุกส่วน
การบรรยายแบบนี้ได้ภาพพจน์คล้ายกับแบบที่ 1 ครับ แต่ผมไม่ค่อยชอบและไม่แนะนำให้ใช้ เพราะมันทำให้เสียงเด่นกว่าการบรรยาย และการต่อแสู้จะขาดตอนไปเพราะเสียงครับ
เรียงลำดับความเร็วของการต่อสู้
1<2(<4)<3
เรียงลำดับความกว้างของภาพสนามรบ (เมื่อเขียนโดยทั่วไป)
1(<4)<2<3
โดยปกติแล้วผมจะใช้แบบที่ 2 ผสมกับแบบที่ 3 ครับ ลองผสมดูหลายๆแบบแล้วหาแนวที่เขียนได้สะดวกที่สุดและถูกใจที่สุดดูนะครับ
PS. Boeing 747-4D7 GE CF6-80C2B1F HS-TGX [Sirisobhakya] WRYYYYYYYYYYYYYYYYY~~~~~~
โห ขอบคุณท่านSirisobhakyaมากๆเลยค่ะ
แต่อ่านแล้ว...ฮาแปลกๆแฮะ
PS. "นู๋นุก" คนบ้าคนหนึ่ง ที่ขอเป็นเพียงคนบ้าที่บ้าพอที่จะบ้า...I'm not a type of person that let anyone push me around...
ป้าเซคงไม่ได้หมายถึงให้เอามีดเชือดคอตัวเองให้เลือดกระเด็นไปโดนจอด้วยใช่มะ-*-
PS. "นู๋นุก" คนบ้าคนหนึ่ง ที่ขอเป็นเพียงคนบ้าที่บ้าพอที่จะบ้า...I'm not a type of person that let anyone push me around...
อยากให้ศึกษาจากนิยายบู๊ๆของฝรั่งจังเลยค่ะ ของไทยก็ได้ ลองดูวิธีการเขียนของเค้าว่าใช้ภาษายังไง แล้วก็ดูหนังต่อสู้เยอะๆ หาเพลงมันส์ๆมาฟังระหว่างเขียน แล้วจิ้นให้ระเบิดไปเลย
PS. That's all right, coz we have the same dream....
ลองไปหาเรื่องชกต่อย แล้วกลับมาเขียนดู ลื่นสุด ๆๆ
PS. No God Or King . Only Man .
อ่านแล้วก็ไม่บื่นค่ะ อ่านพวกเอรากอน อะไรเงี้ย ท่าทางหัวเรามันจะไม่ไปก็อีแค่แนวนี้ละ
PS. "นู๋นุก" คนบ้าคนหนึ่ง ที่ขอเป็นเพียงคนบ้าที่บ้าพอที่จะบ้า...I'm not a type of person that let anyone push me around...
เอ่อ ของข้าพเจ้าอ่ะนะ
ของเรานี่พุ่งเข้าใส่เลย คือพอถึงฉากต่อสู้ก็ดันทุรังเขียนมันเข้าไปเลย
ของเรายังนิยายเรื่องแรกอยู่เลย แล้วจะเอาประสบการณ์จากไหน ถ้าไม่ลองมันไปเลย
เราไม่กลัวหากจะออกมาห่วย ลองทำไปก่อน เดี๋ยวก็จะรู้เองตอนรีไรท์ หรือมีใครช่วยแนะนำ
PS. ฝากอ่านและติชมนิยายเรามั่งนะ...งุงิ
ตอนเราเขียนครั้งแรกก็เป็นเหมือนกัน เราลองเขียนก่อนแล้วมาปรับแต่งทีหลัง ยากน่าดูเลย
PS. ผิดเหรอ... ที่ก้าวร้าว
ก็ไม่ค่อยจะถนัดเหมียนกัน เอาเป็นว่าพยายามใส่คำบรรยายอิริยาบถตัวละครไปเยอะๆ ชื่อท่าก็เน้นๆหน่อย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?