อย่าอ้างความเป็นตัวของตัวเองเพื่อผลักภาระการรับได้สู่สังคม

องค์ชายตัวร้าย หม่อมฉันเป็นนางร้ายที่จะฟาดนางเอก

นิยายเรื่องนี้ ‘นางเอก’ คือ เจินรุ่ยเอิน ยอดหญิงอันดับหนึ่งที่เก่งเกินชาย

คู่หมั้นที่เป็น ‘ตัวประกอบ’ รู้สึกต่ำต้อยแล้วหันไปชอบ ‘นางร้าย’ อย่าง เจินรั่วซวง ที่มีดีแค่หน้าตา

ตัวประกอบถอนหมั้นนางเอกไปแต่งนางร้าย แต่ชีวิตคู่มีปัญหาเมื่อนางร้ายไม่สามารถทำหน้าที่ภรรยาได้

ตัวร้ายเสียดายนางเอก ส่วนนางเอกไม่รออีกต่อไป เมื่อทั้ง ‘พระเอก’ และ ‘ตัวร้าย’ มาตื้อรัก

เมื่อโจรวิตถารจะมาข่มขืนนางเอก ทว่านางร้ายมารับเคราะห์แทน ตัวประกอบจึงหย่าเพื่อล้างอาย

จากนั้นนางร้ายก็ยังมาตายปริศนา เป็นหน้าที่นางเอกมาทวงความยุติธรรม และครองรักกับพระเอก จบ

เดี๋ยวนะ… เจินรั่วซวงสาบานว่าเรื่องจริงไม่ใช่แบบนี้!

แท้จริงเจินรุ่ยเอินผู้เป็นพี่สาวเอาแต่เสนอหน้า คอยพูดจาทำร้ายความมั่นใจนางอย่างแนบเนียน

เจินรุ่ยเอินบอกว่าไม่ชอบคู่หมั้นตัวเอง โน้มน้าวให้นางรับรักเขาเอง จะหาว่าแย่งคู่หมั้นได้หรือ

แต่งมาแล้ว นางสุขภาพไม่แข็งแรง ไม่อาจร่วมรักเหมือนสตรีทั่วไป สามีดุด่าว่าตี พี่สาวก็ทับถมอีก

แต่พี่น้องก็คือพี่น้อง พอโจรจะมาข่มขืนผู้พี่ ผู้น้องก็ช่วยเหลือจนโดนข่มขืน

แทนที่ผู้พี่จะสำนึก กลับประจานแล้วอ้างว่าตัวเองเป็นคนตรงไปตรงมา จนสามีฆ่าผู้น้อง

บัดซบ ชีวิตช่างบัดซบ อุตส่าห์ทำความดีแต่โดนตราหน้าว่าเป็นนางร้าย

เจินรั่วซวงจะไม่ทนอีกต่อไป… แล้วนี่อะไร? องค์ชายตัวร้ายเรียกนางเข้าวัง? องค์ชายเกี่ยวอะไรด้วย?

เอาล่ะ จะอย่างไรก็ช่าง นางตายแต่ได้โอกาสจากสวรรค์ให้แก้ไขตอนจบของเรื่องราวใหม่

งานนี้เจินรั่วซวงจะไม่เป็นลูกพลับนิ่มให้ใครรังแก แต่ทุกคนต่างหากต้องเป็นลูกพลับเน่าให้นางกระทืบ!