เคยไหมคะ อุตส่าห์คิดว่าตอนนี้พีคแล้วนะ แต่คนอ่านยังคงเงียบกริบ

เหมือนเราเลย คิดแล้วขำตัวเอง555 คือกัน ๆ

มีหลายครั้งที่คนเราคิด แต่ไม่พูดออกมา

แล้วรู้มั้ย ว่าคนที่ไม่พูดออกมาส่วนใหญ่จะฉลาดนะ ประมาณว่ามีมาตรฐานสูงอะไรแบบนั้น

ผมว่าคนอ่านนิยายคุณต้องมีแต่คนแบบนั้นแน่ๆ หรือคุณต้องการแต่พวกเด็กๆ ที่แย่งตุ๊กตากันซึ่งประสบการณ์เพิ่งเคยอ่านงานเขียนเรื่องแรกมาชมระเบิดระเบ้อในคอมเม้นนิยายคุณกัน:) ??

ผมคิดว่าถ้านักอ่านคนนั้นติดตามมาตั้งแต่แรกอาจจะอึ้งและตกใจอยู่ครับ เพียงแค่เขาไม่ได้ชอบคอมเม้นเฉย ๆ เหมือนผมที่ชอบอ่านนิยายเรื่องหนึ่งมาก ๆ แต่เป็นนักอ่านเงานะครับยังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบหักมุมเลย และแน่นอนว่าอยากตามต่อไปแบบเงียบ ๆ สมกับเป็นนักอ่านเงาครับ

มันใช่มากเลยค่ะคุณลี

แต่ก็ชินเสียแล้ว

เพราะตอนนี้รู้สึกแต่งนิยายสนุกมาก โดยไม่ต้องพึ่งพาปัจจัยภายนอกอีกแล้ว

ไม่เม้นก็โอเค เม้นมาก็ยิ้มกว้าง

ความรู้สึกมีแต่จะอยู่ในระนาบปกติกับสูงขึ้น ไม่มีดิ่งลงอีกแล้ว

...

แต่งต่อไปด้วยกันค่ะ ^___________^

ไม่เคยครับ ยังไม่มีคนอ่านเลยครับ แฮ่....

เคยค่ะ โดยเฉพาะฉากตลก คือเขียนเองขำเอง ฮาาาาา

แต่ไม่มีใครขำด้วย T T

บ่อยไปค่ะจนคิดว่าชินแล้ว อาจจะไม่ค่อยมีคนคอมเม้นท์มากนักด้วยก็เลยยิ่งไม่เห็นความต่าง ปล.หัวเราะทั้งน้ำตา