มาแปะนิยายเรื่องสั้นค่ะ

นิยายของเราเป็นซีรีย์ชื่อ Spiral-Sex กามวังวน มีเรื่องสั้นแต่ละตอนไม่เกิน 15000 คำ 
 แนวแฟนตาซีสยองขวัญ เน้น NC+โกสต์ ค่ะ

บางส่วนของบทแรกของตอน กลลวงบรรพชาค่ะ

ดวงตะวันสีส้มเข้มพลันลับขอบฟ้าลงไปทุกคราว
แสงสีส้มทองเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วงหม่น
ผืนหญ้าเอนล้มจากสองเท้าเหยียบจนเป็นทาง
เสื้อผ้าเปียกปอนเปื้อนโคลน พลางแบกปลาดุกอุยตัวหนาใหญ่ที่หาได้จากทุ่งนาเขียวขจีพาดไว้บนบ่าขวา
สีหน้าที่ยิ้มแย้มอารมณ์ดีกับมื้อเย็นที่เจ้าตัวกำลังกลับไปทำ
แต่แล้ว ‘แดน’ กลับรู้สึกหน่วง ๆ ที่ปลายแก่นกลาง จึงรีบสาวเท้าก้าวไปข้างกอหญ้าคาสูงใหญ่ แล้วใช้มือจับท่อนกลางลำตัวออกมาผ่านผ้าโสร่ง น้ำสีเหลืองอำพันพุ่งออกจากปลายกระบอก พลางผิวปากเป็นทำนองเพลง
กระทั่งเด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น
ท้องฟ้าที่หมดแสงลงพร้อมกับกลุ่มเมฆแผ่นหนาสีเทารูปร่าง
ไม่แน่นอน แสงแลบสว่างพร้อมกับเสียงฟ้าร้อง
แดนจึงเก็บแก่นกลางที่เสร็จจากการปลดเบาแล้วรีบเดินเลียบไปบนคันนา

บางสิ่งบางอย่างกระตุ้นให้หันกลับไปมองข้างหลัง ตาของเด็กหนุ่มกลับเบิกโพลง หยาดน้ำแห่งความกังวลไหลออกจากขมับ ดวงไฟ
สีฟ้าวูบวาบกำลังล่องลอยไปมาอยู่ปลายทุ่งนา แดนจึงหันหลังกลับแล้วรีบจ้ำอ้าวกลับเรือน
‘อะไร...มันคืออะไร...ข้าคงตาฝาดเป็นแน่’
สองเท้ารีบก้าวข้ามสะพานไปยังหมู่บ้านดินแดง
ไฟสีส้มจากดวงตะเกียงเล็ดลอดออกมาจากซี่ไม้ด้านบนเรือน เสียงทุ้มของชายวัยผู้ใหญ่ที่คุ้นเคยกล่าวทักขึ้น
“กลับมาแล้วงั้นเหรอ กลับเรือนค่ำมืดมันอันตราย เองรู้ไหม
-เด็กดื้อ”
“ขอโทษด้วยครับอา วันนี้ผมไปหาปลาที่ทุ่งนา ปลามันลื่น
เลยจับอยู่นาน”
“งั้นเหรอ แล้วเองได้ปลาอะไรมาบ้างล่ะ”
“มีแต่ปลาดุกอุยครับ อาเอากลับเรือนไปด้วยสิครับ”
“งั้นอาเอากลับตัวหนึ่งพอฝนตั้งเค้ามาแล้วข้ารีบกลับล่ะ
ทีหลังเองอย่าทิ้งบ้านเรือนจนค่ำแบบนี้อีกนะ พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้ว”
“ขอโทษจริง ๆ ครับอา คราวหน้าผมจะไม่กลับค่ำมืดอีกแล้ว”
สิ้นเสียงสนทนาเม็ดฝนเริ่มกระทบหลังคาสังกะสีทีละเม็ดสองเม็ดก่อนจะเพิ่มจำนวนมากขึ้น
ร่างอวบหนาไปด้วยกล้ามเนื้อ ผิวสีเข้ม ท่อนบนเปลือย
ท่อนล่างนุ่งผ้าขาวม้า มือข้างหนึ่งถือตะเกียง อีกข้างถือปลาดุกอุย กำลังจ้ำอ้าวออกไปจากเรือนของแดน
ฝนห่าใหญ่ได้เริ่มกระหน่ำลงมา แดนจึงรีบไปก่อเตาอั้งโล่
ระหว่างรอถ่านแดง จึงเฉือนเนื้อปลาเป็นบั้ง โรยเกลือเล็กน้อย
จากนั้นนำไปย่างบนตะแกรง
กลิ่นเนื้อปลาย่างกับถ่านโชยแตะจมูกจนเด็กหนุ่มน้ำลายสอ
เด็กหนุ่มจึงถอดโสร่งที่เปื้อนโคลนออก แล้วนุ่งผ้าขาวม้านั่งบนแคร่ไม้
มือขวาจกข้าวเหนียวปั้นกินกับเนื้อปลาดุกย่าง
สายฝนที่ตกหนักสลับกับเสียงฟ้าร้อง ฉับพลันนั้นสายฟ้าสว่างผ่าลงบริเวณทุ่งนาผืนใหญ่ดังก้องไปทั่วหมู่บ้าน
“ฟ...ฟ้าผ่าเลยเหรอวะ น้ำปีนี้คงไม่แล้งเหมือนกับปีก่อน ๆ”
ห่าฝนที่ถาโถมตกลงมาอย่างหนักหน่วงก็เริ่มอ่อนลง เสียงของกบเขียดบรรเลงขึ้น หิ่งห้อยสยายปีกบินไปมา สลับกับแสงไฟบางเบาของตะเกียงเจ้าพายุที่ส่องพอมองเห็น
การนั่งกินข้าวเย็นอย่างโดดเดี่ยวเดียวดายมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ความเหงาก่อตัวจนนึกถึงเรื่องราวเลือนรางในวันวานที่พ่อแม่ได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
ชาวบ้านส่วนใหญ่พร้อมใจกันการย้ายหมู่บ้านหลังจากเกิดเรื่องทำให้หมู่บ้านดินแดงเหลือเพียงไม่กี่หลังคาเรือน
แดนสะบัดหัวสลัดความคิดเศร้าโศกออก เนื้อปลาส่วนหางที่เอร็ดอร่อยสำหรับแดนเป็นคำสุดท้ายในมื้อค่ำนี้
แล้วจึงลุกออกจากแคร่เตรียมตัวอาบน้ำ
ห้องน้ำที่อยู่ห่างจากเรือนประมาณสิบสามก้าว
ตะเกียงเจ้าพายุที่แขวนเอาไว้ใกล้กับตุ่มน้ำ พอให้เห็นแสงไฟ
เข้ากระทบกับผิวสีเข้ม
พลางเปลื้องผ้าขาวม้าออก มวลกล้ามพอประมาณของเด็กหนุ่มย่างบรรลุนิติภาวะ กำลังลูบไล้แขนขาเพื่อหาเศษโคลนที่มองไม่เห็นในเงามืด
ความวูบวาบเร่าร้อนก่อขึ้นในทรวงอก มือขวาค่อย ๆ เลื่อนเข้าจับตรงกลางพร้อมกับนวดคลึงหนักสลับเบาจนขยายสู้มือ
แกนกลางทรงกระบอกอวบอ้วนยาวประมาณนิ้วชี้ต่อกับนิ้วก้อย ถูกชโลมด้วยน้ำลายช่วยหล่อลื่น แล้วรูดมือขวาขึ้นลง มือซ้ายพลางคลึงจุกสวาทกลางอกซ้ายขวาสลับไปมา
“อือ...อืม...อ้า...”
เสียงครางเบา ๆ จากริมฝีปากอิ่ม ก่อนจะเกรงแอ่นสะโพกไปด้านหน้าเพิ่มความเสียวซ่านไปทั่วตัว
และลงไปนั่งขอบตุ่มน้ำ เร่งชักขึ้นลงจนเด็กหนุ่มต้องลุกขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเกร็งกระตุก
น้ำสีขาวข้นพุ่งออกเต็มฝ่ามือซ้ายที่เลื่อนลงมาจากจุกเสียวที่เต่งเต็มที่บนเนินอก
กลิ่นคาวเฉพาะตัวที่ชวนให้มีอารมณ์ทางกาม และความลื่นทำให้แดนชอบเอามาถูเบา ๆ กับหัวชมพูบาน
จนตัวเกรงและปลดทุกข์เบาล้างรูที่เคยปลดปล่อยน้ำสวาท


สามารถเข้าไปอ่านได้ฟรี  ทั้ง readawrite ธัญวลัย และเด็กดี 
หรืออยากสะสม e book มีทั้ง meb และ ปิ่นโตเลยนะคะ