เรื่องลี้ลับในสถาบัน : ใครเดินตามมา..

          สวัสดีครับ..กลับมาพบกับ คอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบัน อีกครั้ง..ในสัปดาห์นี้ พี่ลาเต้ ได้หยิบเอาเรื่องราวสุดแสนจะน่ากลัวเกินคำบรรยายของ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ย่านรังสิต ที่ไม่น่าเชื่อว่าสถาบันแห่งนี้จะตั้งอยู่บนพื้นที่สุสานเก่า จนเป็นที่มาของเรื่องลี้ลับในสถาบันของวันนี้..คำเตือนใครที่อยู่คนเดียว ไม่ควรอ่าน..แต่สำหรับคนที่มั่นใจว่าพร้อม ไปสัมผัสกับเรื่องลี้ลับจากเจ้าตัวกันเลยครับ..

          เรื่องลี้ลับนี้เกิดขึ้นที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง แถบรังสิต เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนเราเรียนอยู่ปีสอง เป็นเหตุการณ์ติดตาที่เราไม่มีวันลืม

          หอของเราเป็นหอที่เรียกได้ว่าโอเค อยู่ในเขตมหาวิทยาลัย และเป็นหอที่สร้างในลักษณะยันต์ ในที่นี่หมายถึงการวางรูปแบบหอเป็นยันต์ และรุ่นพี่บอกตลอดว่าตึกของเราเป็นตึกที่น่ากลัว เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าน่ากลัวยังไง ก็อยู่มาตั้งปีหนึ่งแล้ว ไม่เคยมีไร หรือเห็นอะไรเลยนะ

          ช่วงนั้นเราเพิ่งไปพบหมอดูมา หมอท่านบอกว่าช่วงนี้ดวงไม่ดี การเรียนไม่ค่อยรุ่ง ออกจะร่วง ซึ่งก็จริงเลย คะแนนปลายเทอมไม่ดีเท่าที่ควร ซึ่งหมอดูท่านก็แนะนำให้ไปสะเดาะห์เคราะห์กับคนตาย ด้วยความที่เชื่อ และก็คิดว่าทำไปไม่เสียหลาย ถือว่าเพื่อความสะบายใจ ก็ได้จัดแจงไปทำบุญตามสั่งกับเพื่อนมา

            1.เรื่องลิฟต์ วันนั้นเราจะออกไปข้างนอกหอ เราก็เข้าไปในลิฟต์ กดลงชั้น1 แต่มันก็ยังอยู่ชัน7 เหมือนเดิม แล้วอยู่ดีๆประตูลิฟต์มันก็เปิดออก เราก็เหวอมากๆ ก็เลยคิดว่าไม่เป็นไรกดปิดใหม่ จากนั้นก็กดชั้น1 แต่มันก็ยังอยู่ที่ชั้น 7 อีกเหมือนเดิม..เริ่มเครียด แต่ก็คิดนะว่าสงสัยคงจะขัดข้อง ไม่เป็นไร กดใหม่ แต่ครั้งนี้ก็เหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจวิ่งลงบันไดมาเองเลย วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลย..

          พี่ยามที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างล่าง ตรงบันไดหนีไฟ ทำหน้างงๆ แล้วก็ถามว่า "น้องพาใครขึ้นข้างบนโดยไม่ได้รับอนุญาติ ไม่ยอมแลกบัตร" เราถึงกับงงมาก เราบอกไปว่าเปล่าไม่มี ไม่ได้พาใครขึ้นไป เราก็อยู่กับรูมเมทของเรา แล้วพี่ยามเขาก็พูดต่อว่า "อ้าวเมื่อกี้พี่ยังเห็นเขาเดินตามหลังน้องมาอยู่เลย" เรานี่สุดยอดหลอนมาก กลัวจนหน้าซีด แล้วเขาก็บอกว่า "ไม่เป็นไร ทีหลังห้ามพาคนนอกขึ้นหออีกนะ ไม่งั้นพี่จะแจ้งอาจารย์" ตอนนั้น..เราแบบไม่รู้จะพูดยังไงต่อดีเลย..หลังจากนั้นเราเอาไปเล่าให้รูมเมทเราฟัง เขากลับบอกว่า เขาคงตาฝาด เราก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ

            2.ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายภาคพอดี เราเพิ่งเรียนวิชาเอกใหม่ๆ จำได้ว่ามันต้องขยันมากๆ อ่านหนังสือดึกจนเกืบตีสี่ทุกคืน คืนนั้นฝนตกหนัก เรากับรูมเมทเลยตกลงกันว่าจะไม่เปิดแอร์ จะเปิดผ้าม่าน และมุ้งลวดทิ้งไว้ อากาศเย็นดีมากๆ พอเที่ยงคืนเมทเราก็หลับ เราก็อ่านหนังสือต่อ แต่พอผ่านไปประมาณตีหนึ่งเกือบตีสองก็เริ่มง่วง แบบฝืนไม่ได้แล้ว ก็เลยต้องไปนอน

          ห้องเราเป็นห้องสองคน เมทเรานอนติดฝั่งระเบียง ส่วนเรานอนฝั่งกระจกซึ่งเราไม่ชอบเลย แต่เรื่องมันไม่ได้เกิดตรงกระจก ตอนนั้นเรากำลังอยู่ในภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น นอนหันหน้าไปทางระเบียง เราก็เห็นสีดำยาวๆ คล้ายผม ซึ่งตอนนั้นคิดว่าต้องเป็นผมคน และมีคนยืนตรงระเบียงแน่นอน เราเลยหันกลับไปทางกระจก ตอนนั้นตานี่สว่างแน่นอน ชั่งใจว่าจะหันไปอีกทีดีไหม เอาว่าให้ชัวร์ หรือมั่วนิ่ม ตอนนี้ตาสว่างแล้ว พอหันไปอีกที สิ่งที่เห็นก็ยังคงอยู่ ผมยาวสีดำเด่นชัดมากๆ เราเลยมุดในผ้าห่ม ไม่กล้าไปปลุกรูมเมท

          หลังจากนั้นเราก็รีบไปทำบุญครั้งใหญ่เลย ที่วัดแถบนั้น แบบไม่ไหวแล้ว น่ากลัวมาก ซึ่งหอตรงนั้นเป็นหอที่เฮี้ยน เพราะมีคนบอกว่าเคยเป็นสุสานอิสลาม หรืออะไรทำนองนี้มาก่อน การวางรูปแบบหอก็เลยเป็นรูปยันต์แขก สังเกตุได้ว่างวิธีเรียงหอ เขาจะงงๆ หากันไม่ค่อยเจอ ถ้าไปอยู่แรกๆ

          เป็นเรื่องลี้ลับอีกเรื่องหนึ่งที่เสียวสันหลังได้ไม่น้อยนะครับ..หากเรากำลังเดินเข้าบ้าน เดินขึ้นบันได กำลังอาบน้ำ หรือนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เราจะรู้หรือไหมว่า มีใครเดินตาม หรือนั่งอยู่ด้านหลังเราหรือเปล่า..แล้วเราจะกล้าหันไปดูหรือไม่..

พส่งเรื่องลี้ลับในสถาบันของคุณได้ที่ latae@dek-d.com พ