โฮสท์รักสุดหัวใจ VS โฮสท์วุ่นวายสุดขีด

                เรื่องราวเกี่ยวกับ Host Family หรือครอบครัวอุปถัมภ์ ยังเป็นเรื่องที่น้องๆ มักเขียนส่งมาถึง พี่เป้ (เหมือนเป็นการระบายไปในตัว 555+) วันนี้ พี่เป้ เลยขอหยิบยกอีกหนึ่งเรื่องราวของเพื่อนชาว Dek-D.com คนหนึ่งซึ่งเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เนเธอร์แลนด์ ดินแดนแห่งสีสัน ว่าแต่เรื่องราวนี้จะมีสีสันมากแค่ไหน เลื่อนลงไปอ่านได้เลยค่ะ

{pic-desc}

               สวัสดีเพื่อนๆ ชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ขอแนะนำตัวก่อนละกัน ชื่อชุติกาญจน์ ปิงโสภา ชื่อเล่นชื่อ"กิฟ"  เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนโครงการ YFU#11 ประเทศเนเธอร์แลนด์  วันนี้กิฟมีประสบการณ์มาแชร์ให้กับคนที่อยากไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนบ้าง เรื่องที่จะหยิบมาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวอุปถัมภ์หรือโฮสท์แฟมิลี่นั่นเอง 

               ก่อนได้โฮสท์ยอมรับเลยว่าวาดฝันไว้เยอะว่าอยากได้โฮสท์แบบโน้นแบบนี้ พอได้โฮสท์มาก็โอเคค่ะ เพราะประวัติโฮสท์นี้ถือว่าดีพอสมควร บ้านก็อยู่ห่างจากอัมสเตอร์ดัมซึ่งเป็นเมืองหลวงแค่ 15 กิโลเองค่ะ ขึ้นรถแทรมแป๊บเดียวก็ถึง

               แต่แล้วก็มีปัญหาเกิดขึ้นจนได้ คือโฮสท์นี้เค้าค่อนข้างระเบียบจัดพอสมควร แรกๆ ยังพอไหว แต่หลังๆ เริ่มเข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัว เวลาที่กิฟไม่อยู่ เค้าก็จะเข้ามารื้อมายุ่งในห้องนอนของกิฟค่ะ มาใช้คอมของกิฟโดยที่ไม่ได้ขอกิฟก่อน พอถามว่าทำไมถึงเข้ามารื้อในห้องนอนเรา เค้าก็บอกว่าเข้ามาดูความเรียบร้อยเฉยๆ กิฟเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะตอนอยู่เมืองไทย แม่กิฟจะไม่มายุ่งเรื่องส่วนตัวเลย

               อย่างที่บอกไปว่า บ้านอยู่ห่างจากอัมสเตอร์ดัม 15 กิโล เค้าก็พากิฟเข้าไปในตัวเมืองอัมสเตอร์ดัมค่ะ แต่เดินไปนะคะ !! กิฟก็งงว่า ทำไมไม่ขึ้นรถแทรมไปล่ะ อ้อ บ้านนี้ไม่มีรถยนต์นะคะ เพราะเค้าขับรถไม่เป็นกัน สรุปจะไปไหนก็ต้องเดินลูกเดียว ........วันต่อมากิฟก็ปวดขามากๆ เพราะเดินไป 15 โล เดินกลับอีก 15 โล ใครจะไปทนไหว

เค้าก็ด่าว่า "อะไรกัน แค่นี้ปวดขาแล้วเหรอ?"
กิฟก็บอกว่า "อยู่ที่ไทยไปไหนก็ใช้รถ ไม่ค่อยได้เดิน"
ปรากฏว่าเค้าด่ากลับมา "คนไทยนี่ขี้เกียจเนาะ ใช้รถกัน สร้างปัญหาโลกร้อน"

โอ้โห กิฟปรี๊ดเลยค่ะ เลือดรักชาติขึ้นหน้าเลยอะ

              
              อ้อ แล้วมีอีกเรื่องที่ไม่ชอบคือ เวลาเดินในบ้านต้องใส่รองเท้าพวกสลิปเปอร์อ่ะค่ะ แล้วมีวันนึงกิฟลืมใส่ ตอนนั้นก็นั่งเล่นคอมอยู่ เค้าก็ไปหยิบสลิปเปอร์ของกิฟมายื่นใส่หน้ากิฟ แบบว่ารองเท้าเฉียดโดนหน้าเลยอะ กิฟทนไม่ไหวเลยบอกว่า

"อย่าทำอย่างนี้ ฉันถือ"
เค้าก็ด่ากลับค่ะ "หยุดพูด เธอมาที่นี่เพื่อที่จะเป็นดัชท์ ที่นี่ไม่ใช่ประเทศไทย"
กิฟไม่ยอมค่ะ "นี่มันโครงการแลกเปลี่ยนไม่ใช่เหรอ คุณก็ต้องเรียนวัฒนธรรมไทยด้วย"

              เค้าก็อึ้งเลยค่ะ กิฟเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเค้าไม่ชอบกิฟแน่ๆ หลังจากนั้นก็มีปัญหากันตลอด ปัญหาจุกจิกทั่วไป ทับถมไปมาก็เริ่มอึดอัดเรื่อยๆ อย่างที่รู้ๆ กันว่า นิสัยคนดัทช์จะเป็นคนที่ประหยัดมากๆๆๆ บางคนถึงขั้นขี้งกเลย บ้านนี้ก็ด้วยค่ะ เวลากินข้าว เค้าตักให้แค่ไหนก็ต้องกินแค่นั้น ไม่มีเติม ไม่อิ่มก็ช่วยไม่ได้ น้ำหนักลดฮวบเลยตอนนั้น เบื่อมาก เซ็งมาก ร้องไห้เป็นโอ่งๆ เลยช่วงนั้น

               จนกิฟรู้สึกว่าไม่อยากอยู่กับเค้าแล้ว เค้าก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน เลยขอย้ายโฮสท์อย่างรวดเร็ว เชื่อปะคะ ขนาดกำลังจะย้ายของออก กิฟก็ยังทะเลาะกับเค้าจนวินาทีสุดท้ายเลยอะ กิฟก็ย้ายมาอีกโฮสท์ แต่โฮสท์นี้ได้อยู่กับเค้าแค่แป๊บเดียวเอง เลยยังไม่ได้อะไรมาก ก็ต้องย้ายมาอีกบ้านนึง

ถ่ายกับโฮสท์ mom บ้านใหม่ที่ใจดีมากๆ

                บ้านหลังนี้มีความสุขมากกกกกกกกกกค่ะ บ้านนี้มีสมาชิก 5 คน พ่อ แม่ และลูกชาย 3 คน ตอนแรกๆ ก็กลัวว่าจะเข้ากับเค้าได้มั้ยเพราะมีแต่เด็กผู้ชาย ไม่รู้จะเล่นอะไร แต่ปรากฏว่าเจ้าลูกชายนั่นแหละที่มาชวนกิฟเล่นเกมส์ ไปๆมาๆ เลยซี้กันไปเลยค่ะ ส่วนแม่หรือโฮสท์ mom นั้นใจดีมากค่ะ อาจจะเพราะเค้าเคยรับนักเรียนแลกเปลี่ยนมาแล้ว ก็เลยเข้าใจและสนิทกับกิฟมากๆ เค้าเข้าใจอาการโฮมซิคของเรา คอยชวนไปนั่นไปนี่ ทำนั่นนี่ให้ทาน กิฟเลยน้ำหนักขึ้นมาตั้ง 12 กิโลแน่ะ 555+ ดูแลดีม๊ากมาก

                เรื่องที่ประทับใจสุดๆ ก็คือ มีวันนึงเค้าบอกว่า ตอนบ่ายๆ จะพาไปข้างนอก ให้แต่งตัวรอ กิฟก็นึกว่าไปเดินเล่นทั่วไปเลยแต่งตัวสบายๆ แต่พอถึงเวลา โฮสท์ mom ก็เตรียมชุดมาให้ เป็นเดรสกระโปรงสวยมากๆ เค้าบอกว่าให้ใส่ชุดนี้ออกไป สรุปว่าเค้าพาไปดูทาร์ซานมิวสิเคิลค่ะ และชุดนั้นเค้าก็ยกให้กิฟเลย ประทับใจมาก กิฟว่า 1 เหตุผลที่เค้าเลือกรับกิฟมา เพราะเค้าคงเหงา ทั้งบ้านมีแต่ผู้ชาย โฮสท์ mom เคยบอกว่า อยากได้คนที่จะไปเดินช้อปปิ้ง ไปดูละครเวทีด้วยกันได้ เค้าเลยดูแลกิฟดีมาก เป็นเหมือนแม่แท้ๆ ปรึกษาได้ คุยเล่นได้ ไปดูหนังด้วยกันได้ ตลอด 8 เดือนที่อยู่กับเค้าไม่เคยทะเลาะหรือผิดใจกันแม้แต่นิดเดียวเลยค่ะ จากโฮมซิคกลายเป็นมีความสุขมากๆๆๆ จนไม่อยากกลับไทยเลยค่ะ และทุกวันนี้กิฟก็ยังติดต่อกับเค้าอยู่เรื่อยๆ เหมือนเดิม

{pic-desc}

               สุดท้าย ท้ายสุด อยากฝากถึงเพื่อนที่อยากเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ปัญหาที่กิฟเล่าให้ฟังมันไม่ได้เกิดกับทุกคน แต่ถ้ามันเกิดขึ้นก็คิดซะว่าเป็นกำไร เราจะได้เรียนรู้ชีวิตคนที่โน่นหลายๆแบบ ใครที่กำลังจะเดินทางหรือเดินทางไปแล้ว หรือคิดจะสอบ ก็ขอให้สู้ๆ นะคะ

                จบไปอีกหนึ่งเรื่องสำหรับเล่าประสบการณ์เด็กนอกในสัปดาห์นี้ ใครมีเรื่องสนุกๆ อยากแบ่งปันให้เพื่อนๆ อ่าน ก็สามารถเขียนส่งมาให้ พี่เป้ ได้เลยค่ะที่ pay@dek-d.com ค่ะ ส่งมาเล่ากันเยอะๆ นะคะ :P