8 สิ่งที่ ม.6 ต้อง "หยุดทำ" ... เพื่อสานฝันแอดมิชชั่นให้ติด

           สวัสดีค่ะ น้อง ๆ เด็กแอดมิชชั่นทุกคน ตอนนี้พอมานั่งนับ ๆ ดูแล้วเหลือเวลาอีกแค่ 7 เดือนเท่านั้นนะคะ สำหรับการเตรียมตัวเพื่อสอบ GAT PAT และนำไปเป็นคะแนนแอดมิชชั่น โดยรอบแรกจะสอบเดือนธันวาคม ส่วนรอบที่ 2 จะสอบเดือนมีนาคมปีหน้าค่ะ

           ... พี่แป้งเชื่อว่ามีน้อง ๆ จำนวนไม่น้อยเลยที่ยังไม่ได้เริ่มอ่านหนังสือ เพราะว่ามัวแต่คิดว่ายังมีเวลาเหลืออีกเยอะ น้อง ๆ ต้อง "หยุด" เถลไถลได้แล้วนะคะ อะไรบ้างที่เด็กแอดฯจะต้องหยุดก่อนเพื่อเตรียมตัวแอดมิชชั่น พี่แป้งมีคำตอบให้ค่ะ

>> หยุดบอกว่า "ไม่มีเวลา"

           การที่เรามัวแต่พร่ำบอกตัวเองว่าเราไม่มีเวลา เอาเวลาจากไหน ไหนละเวลาอ่านหนังสือ ถ้าให้พูดตรง ๆ เลยมันก็เป็น "ข้ออ้าง" ของคนที่ขี้เกียจอ่านหนังสือนั่นเองค่ะ เหมือนกันว่าเรารู้อยู่แล้วว่ายังไงเราก็ต้องอ่านหนังสือ แต่เรากลับเอาข้ออ้างเรื่องเวลามาทำให้เราไม่อ่าน มันก็จะยิ่งเสียเวลาเข้าไปอีกนะคะ เด็กแอดฯทุกคนมีเวลาเท่ากัน ถ้าคนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้ ถ้าเกิดว่าน้อง ๆ ยังมองภาพเวลาของตัวเองไม่ออก พี่แป้งแนะนำว่าให้ลองนั่งลิสต์ดูว่า ใน 24 ชั่วโมงของเราเราเอาเวลาไปทำอะไรบ้าง นอนกี่ชั่วโมง อาบน้ำ กินข้าว ไปเรียน เดินทาง แล้วน้อง ๆ จะเห็นเวลาที่เหลือ ซึ่งมากพอให้อ่านหนังสือเตรียมสอบสบาย ๆ เลยค่ะ


>> หยุดคิดว่า "ฉันทำไม่ได้"

           มันเป็นความคิดแบบลบสุดขั้วเลยนะคะ กับการที่บอกตัวเองว่า "ฉันทำไม่ได้หรอก" หยุดค่ะ หยุดความคิดนี้เลยถือว่าพี่แป้งขอละกันเนาะ มันเป็นความคิดที่ทำให้เราเริ่มต้นกับอะไรไม่ได้เลยนะคะ เปลี่ยนความคิดใหม่เป็นว่า "ฉันต้องทำได้" ... พี่แป้งเคนเจอเคสน้องคนนึงที่ว่าไม่สนใจเรียนเลยจนคุณพ่อป่วยเป็นโรคหัวใจเพราะเครียดมากเกินไป น้องเขาเห็นแบบนั้นเลยพยายามมากเพื่อสอบเข้าหมอ ตอนนี้ก็ได้เรียนแพทย์สมใจไปแล้วค่ะ ถ้าเกิดน้อง ๆ มัวคิดว่าทำไม่ได้และไม่ได้ทำอะไรเลย ภาพที่น้อง ๆ ฝันไว้ว่าจะได้เรียนคณะนั้นคณะนี้มันก็ไม่มีวันเป็นจริงขึ้นมาหรอกนะคะ


>> หยุดโลก "โซเชียล" สักพัก

          โลกโซเชียลเป็นอะไรที่ดูดและสูบเวลาในการอ่านหนังสือมากมาเลยค่ะ เหมือนกับว่าถ้าได้เริ่มเข้าไปแล้วออกมายากมาก จะต้องมีสเตตัสนั้น เม้นท์กับคนนี้ เม้าท์กระทู้โน้น มันก็จะไม่รู้จักจบจักสิ้น เริ่งจาก Facebook ก็จะลามไปที่ IG Twitter BB และสื่ออื่น ๆ ไปอีก ก็ไม่จบสักที เพราะฉะนั้นหันไปมองโซเชียลทั้งหลายแล้วบอกเลยค่ะว่า ... ห่างกันสักพัก ห่างกันสักพัก ... แล้วก็ใช้สื่อให้เป็นประโยชน์แทนค่ะ เข้าได้แค่เอาไว้ตามข่าวรับตรง แอดมิชชั่น การสอบอะไรก็ว่าไป เมื่อทรายข่าวแล้วก็ปิด ถ้าทำใจเก็บไม่ได้ก็เอาเครื่องมือสื่อสารฝากไว้กับคุณพ่อคุณแม่ก็ได้ค่ะ ไว้อ่านเสร็จค่อยกลับมาเข้าโซเชียลดีกว่าเนาะ

>> หยุด "เที่ยว" แบบไร้สาระ

          เที่ยวแบบไร้สาระคืออะไร คือการเที่ยวที่เราเสียเวลาเปล่า ๆ โดยไม่ได้ความสุขหรือพลังกลับมาเลยค่ะ คนเราแต่ละคนมีการหาความสุขที่แตกต่างกัน แต่ว่า!! ช่วงเวลาของการเตรียมสอบแอดมิชชั่นเหลืออีกแค่ปีเดียวเอง หยุดเที่ยวกันก่อนดีกว่ามั้ย? เอาเป็นว่าให้ตั้งใจเลยว่าถ้าเราทำได้แล้วค่อยเที่ยว ลดการเที่ยวเดินห้าง ดูหนัง โยนโบว์ ร้องเกะ กันไปก่อน อาจมีบ้าง นาน น๊านนนนนน ครั้ง เพื่อเป็นการผ่อนคลาย แต่ว่าขอให้เอาเวลามาเต็มที่กับการเตรียมตัวสอบเข้าก่อน ถ้าสอบติดแล้ว อยากเที่ยวไหนเที่ยวโลด สมัยพี่แป้งก็สอบก็งดเที่ยวเลยเหมือนกันค่ะ พอสอบติดเท่านั้นแหละ ไปตั้งกะเชียงใหม่ยันภูเก็ตเลย 555+


>> หยุดโทษ "โชคชะตา" เรื่องความเก่ง

          พี่แป้งเชื่อว่ามีน้อง ๆ จำนวนไม่น้อยเลยที่คิดว่า เราโง่ เราไม่เก่ง เราไม่ฉลาด จะไปสู้อะไรคนอื่นเขาได้ แล้วทำไมเราต้องโทษโชคชะตาที่ทำให้เกิดมาเป็นแบบนี้หล่ะคะ คนเก่งต่อให้เก่งแค่ไหนก็แพ้คนขยันนะคะ ไม่ว่าเราจะเป็นแบบไหนถ้าเราขยันพอพี่แป้งว่าอะไรก็ทำได้ค่ะ คนเราจะเก่งก็ต้องมีการฝึกฝน มีประสบการณ์เพิ่มพูนความรู้ ถ้าเรารู้ตัวว่าเราอ่านเท่าไหร่ก็ไม่จำ เราก็ต้องขยันมากกว่าเดิมเพื่อให้จำให้ได้ คอนเซปต์มันก็มีแค่นี้เองค่ะ โชตชะตา หรือจะสู้ ลิขิตตน ถ้าเกิดพลาดขึ้นมาแล้วเรามองอดีตว่าเราพยายามไม่พอ อันนั้นนี้เจ็บกว่าพยายามตอนนี้อีกนะคะ สู้ ๆ

>> หยุด "ตามเพื่อน" เพราะกลัวเรียนไม่ได้

          ไม่รอดมาหลายรายแล้วค่ะกันคนที่คิดอะไรไม่ออกก็ "ตามเพื่อน" หยุดเลยค่อขอร้อง คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน มีความชอบและความถนัดต่างกัน การที่เราบอกว่าเพื่อนไปไหนไปด้วยดีกว่าจะได้ไม่เสียเพื่อนและจะได้เรียนรอดด้วย การเรียนมหา'ลัยนั้นต่างจากม.ปลายนะคะ เนื้อหาจะเป็นแบบเฉพาะของแต่ละสาขานั้น ๆ ถ้าเราไม่ชอบฝืนใจเรียนเท่าไหร่ก็ไม่รอดค่ะ เลือกเรียนในสิ่งที่เราอยากเรียนจริง ๆ ดีกว่าค่ะ เมื่อเข้ามหา'ลัยไปก็จะได้เพื่อนที่สังคมนึง ส่วนเพื่อน ๆ ม.ปลายก็จะยังไม่หายไปไหน มีเพื่อนหลาย ๆ ระดับดีจะตาย ทั้งเพื่อนมหา'ลัย เพื่อนม.ปลาย เพื่อนประถม และยิ่งสมัยนี้มีโซเชียลไว้ติดต่อกันหลายทาง รับรองไม่ทิ้งกันแน่ค่ะ ^_^


>> หยุด "รับ" กิจกรรมทุกอย่างไว้คนเดียว

         การเรียน ม.6 แน่นอนว่ากิจกรรมส่วนใหญ่จะตกมาที่พี่ใหญ่สุดของโรงเรียนอย่าง ม.6 แน่นอน ซึ่งเราจะทำตัวเป็นแม่พระพ่อพระเพื่อรับทุกกิจกรรมมาไว้กับตัวไม่ได้นะคะ เพราะจะทำให้เราไม่มีเวลาในการเตรียมตัวสอบเลย พี่แป้งแนะนำว่าให้แบ่ง ๆ กันรับผิดชอบไปคนละกิจกรรมดีกว่าเนาะ จะได้มีเวลาในการเตรียมงาน ทำการบ้าน และก็เตรียมตัวสอบด้วย เป็นเด็กแอดฯมันเหนื่อย แต่ถ้าเราแบ่งเวลาเป็นและเลือกรับกิจกรรมที่เราไหวมันก็ไม่เหนื่อยอย่างที่คิดค่ะ ช่วงเวลาของ ม.6 เป็นช่วงเวลาที่สนุกและผูกพันกันมาก เพราะเราต้องร่วมฝ่าฟันไปด้วยกัน ทั้งเรียน ทั้งกิจกรรม ทั้งเตรียมสอบ เรียกได้ว่าครบรส

>> หยุด "โลเล" เปลี่ยนใจ ไม่มีทิศทาง

         อาการโลเลในความหมายนี้ก็คือว่า เลือกไม่ได้สักทีว่าอยากจะเรียนอะไร คณะนั้นก็อยากเรียน คณะนี้ก็ใช่ คณะโน้นก็น่าสนใจ สรุปเลยไม่มีทิศทางสักทีว่าจะไปทางไหน หยุดอาการนี้แล้วตั้งเป้าไปเลยค่ะว่าจะเข้าคณะไหน เพราะว่าถ้ายังโลเลอยู่ น้อง ๆ จะต้องอ่านหนีงสือแบบหว่านแห่มากเลยค่ะ อ่านทุกอย่างเพื่อจะได้สอบทุกอย่างที่อยากเข้า แล้วสุดท้ายมันจะไม่ได้ดีสักอย่าง เด็กแอดฯก็เป็นเด็กคนนึง ไม่ใช่เครื่องจักร อ่านหนังสือมากก็เบลอนะคะ เลือกมาสักทาง เลิกโลเล แล้วลุยไปให้เต็มที่ดีกว่าค่ะ


            ถ้าทำตามได้ครบทั้ง 8 ข้อ แต่ว่าไม่ "อ่านหนังสือ" ก็จบเหมือนกันนะคะ ก็เท่ากับว่าเราไม่ได้ทำอะไรเลย การหยุดทั้ง 8 สิ่งที่ว่าก็เพื่อที่จะให้น้อง ๆ อ่านหนังสือหรือเรียนพิเศษให้เต็มที่ ยังไงก็ ม.6 แล้ว เหลือเวลาน้อยจริง ๆ ค่ะ ส่วนน้อง ๆ เด็กแอดฯรุ่นอื่นก็เริ่มเตรียมตัวได้แล้วนะคะ เวลาและวารีไม่ยินดีจะคอยใคร เดี๋ยวอีกแป๊บเดียวก็จะวนมาถึงรุ่นตัวเอง อ่านไม่ทันนี่จบเลยนะคะ ก่อนจะไปอยากให้น้อง ๆ แชร์กันว่า "วิธีไหนที่อ่านหนังสือแล้วเจ๋งที่สุด!!" เม้นลงในคอมเมนต์ด้านล่างได้เลยค่ะ เราจะไปด้วยกันเนาะ เด็กแอดฯ 57 .....

.