อ่านทบทวนตัวตน! A Christmas Carol ผลงานที่ตอกย้ำความสำคัญของโอกาสและการกลับตัว!

น้องๆ รู้ไหมคะว่าอะไรคือสิ่งสำคัญในการเปลี่ยนคนนิสัยไม่ดีระดับสิบให้กลายเป็นคนดี๊ดีได้? คำตอบก็คงจะเป็น “โอกาส” ใช่มั้ยล่ะ? นั่นแหละค่ะ การมอบโอกาสให้คนนั้นได้ปรับปรุงตัวอีกครั้ง เชื่อมั่นว่าเขาจะต้องเปลี่ยนเป็นคนที่ดีได้ คือสิ่งที่เราควรจะทำเพื่อให้เขามีที่ยืนในสังคม 

นอกจากนี้สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนจาก A Christmas Carol เลยก็คือ “ผู้ให้ – ผู้รับ” จะเห็นได้ว่าในเรื่องนี้สครูจเป็นผู้รับมากกว่าผู้ให้ อาจด้วยประสบการณ์ในอดีตที่ทำให้เขากลายเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่ภายหลังสครูจก็พบว่านิสัยนี้ของเขาไม่น่ารักเอาเสียเลย เพราะนอกจากคนรอบข้างจะรังเกียจแล้ว บั้นปลายชีวิตยังไม่สวยด้วยค่ะ ดังนั้นเมื่อมีโอกาส เขาเลยเปลี่ยนจากการเป็น “ผู้รับ” ให้กลายเป็น “ผู้ให้” เชื่อเถอะค่ะว่าถ้าสครูจมีนิสัยเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับตั้งแต่แรก เขาก็จะกลายเป็นที่รักของคนรอบข้างและไม่มีจุดจบที่อนาถ อย่างไรก็ตาม ในชีวิตจริงเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ ดังนั้นสิ่งที่น้องๆ ควรจะตระหนักไว้เลยก็คือ "อย่ารอให้สายเกินแก้" เพราะเราคงไม่มีโอกาสได้เจอภูติแห่งเทศกาลหิมะเหมือนอย่างที่สครูจเจอหรอกค่ะ ถูกไหม ?

 

(ขอบคุณรูปภาพจาก : theimaginativeconservative.org)

 

วรรณกรรมเรื่องนี้ไม่เพียงแต่ได้รับการแปลอย่างแพร่หลายไปทั่วโลก แต่ยังมีการนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์และละครเวที แถมยังเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสำหรับเด็กด้วยนะคะ น่าทึ่งมากๆ เลยค่ะ

สำหรับพี่น้ำผึ้ง พี่คิดว่า A Christmas Carol คือวรรณกรรมที่เขียนขึ้นเพื่อสอนคนที่มองโลกในแง่ลบให้หันมามองโลกในแง่บวก ให้รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจกับชาวโลก ถ้าหากน้องๆ ได้อ่านก็จะพบว่ามันแฝงไปด้วยแง่คิดบางอย่างที่พี่เชื่อว่าน้องๆ จะต้องอยากเปลี่ยนตัวเองหลังอ่านจบแน่นอนค่ะ

ก่อนจากกันในวันนี้ พี่น้ำผึ้งก็นำเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับ A Christmas Carol มาฝากน้องๆ รับรองได้ว่าพิเศษมากแน่ๆ เพราะไม่เคยมีใครรู้มาก่อนเลยค่ะ ถ้าพร้อมแล้วมาดูกันเลย ^^ 

 

ชาร์ลส์ ดิกเก้นส์
(ขอบคุณรูปภาพจาก : ndle.com)

 

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

1. เมื่อปี ค.ศ. 1843 ดิกเก้นส์ได้มีโอกาสขึ้นเวทีพูดเพื่อการกุศล ซึ่งรายได้ทั้งหมดจะมอบให้แก่สถาบันการศึกษาแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ และยังมีโอกาสได้พูดคุยกับเบนจามิน ดิสราเอลีในวัยหนุ่ม ผู้ที่ต่อมาได้กลายเป็นนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร ทันทีที่จบบทสนทนา อยู่ๆ ไอเดียที่อยากเขียนหนังสือเกี่ยวกับวันคริสต์มาสก็โผล่มา อย่างนี้ต้องขอบคุณอดีตนายกรัฐมนตรีมากๆ เลยนะคะเนี่ย 
 

2. ดิกเก้นส์เริ่มเขียนวรรณกรรมเรื่องนี้ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1843 เขาใช้เวลาทุกคืนในการบรรจงร้อยเรียงคำและถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวอักษร ก่อนที่จะปิดต้นฉบับในวันที่ 30 พฤศจิกายน 1843 รวมๆ แล้วใช้เวลาเพียงแค่ 6 สัปดาห์ก็เขียนจบแล้วค่ะ! ดังนั้น A Christmas Carol ก็เลยวางแผงตามร้านหนังสือได้ทันเวลาคริสต์มาสพอดีเลย ซึ่งก็คือวันที่ 17 ธันวาคม 1843 ที่พีคไปกว่านั้นก็คือขายหมดภายในเวลาแค่ 3 วัน!! โอ้โห ถ้านิยายไม่เจ๋งจริงทำไม่ได้นะคะเนี่ย
 

3. ทันทีที่โทมัส คาร์ลีลย์ นักประวัติศาสตร์ชื่อดังชาวสก็อตแลนด์อ่านจบ เขาเดินออกไปจากบ้านและซื้อไก่งวงมาเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลคริสต์มาส ข้ามฝากมาที่ฝั่งอเมริกา นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของบริษัทชื่อดังได้ให้วันหยุดช่วงคริสต์มาสยาวต่อไปอีก และยังมีอีกหลายๆ ปรากฏการณ์ดีๆ ที่ตามมา ซึ่งนักเขียนนวนิยายหนุ่ม วิลเลี่ยม แธคเกอร์เรย์ก็ได้ตั้งชื่อปรากฏการณ์นี้ว่า “ประโยชน์สุขแก่มวลมนุษยชาติ” เพราะเห็นได้ชัดเลยว่าคนที่อ่านนิยาย “A Christmas Carol” จบจะเปลี่ยนไป อย่างน้อยก็ใจดีกับเพื่อมนุษย์มากขึ้นค่ะ ว้าว มหัศจจรย์มากๆ เลยนะคะ
 

4. 10 ปีต่อมา ชาร์ลส์ ดิกเก้นส์ได้จัดการแสดงครั้งยิ่งใหญ่ที่เมืองเบอร์มิงแฮม ประเทศอังกฤษ ด้วยการเล่านิยายเรื่อง A Christmas Carol ให้ทุกคนฟัง มันเป็นการแสดงครั้งแรกของเขา และดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จซะด้วยสิเพราะมีผู้ชมมากถึง 2,000 คน! ซึ่งเขาได้เริ่มต้นการแสดงด้วยการขอบคุณนักอ่านที่ติดตามกันอย่างเหนียวแน่นค่ะ แถมยังได้รับฟีดแบ็คกลับมาดี๊ดีซะด้วยสิ เมื่อบรรดาแฟนๆ ทั้งหลายต่างก็เล่าลือเป็นเสียงเดียวกันว่า “ดิกเก้นส์นี่แหละคือนักเขียนที่สุภาพและอ่อนน้อมถ่อมตน” 

น้องๆ เชื่อไหมคะว่านอกจากนี้ว่าหลังจากนั้นการแสดงอ่านหนังสือของเขาก็จัดเป็นทัวร์นาเมนท์เลยค่ะ
 

5. ในที่สุดการแสดงครั้งที่ 2 และ 3 ของเขาก็ข้ามฟากไปจนถึงฝั่งอเมริกาจนได้ ซึ่งคราวนี้ดิกเก้นส์ก็ได้มอบหนังสือ “A Christmas Carol” ให้แก่ Berg Collection of English and American literature ที่ New York Public Library (NYPL) ค่ะ

หลังจากนั้นเขาก็จัดการแสดงที่อเมริกาอีกครั้งในปี ค.ศ. 1867 ที่โบสถ์แห่งหนึ่งในบรู๊คลิน น้องๆ เชื่อไหมคะว่าคนต่อแถวเพื่อซื้อบัตรการแสดงยาวมาก ราวๆ 1 ไมล์หรือประมาณ 1.6 กิโลเมตรเลยแหละค่ะ ทำให้ดิกเก้นส์ได้รับรายได้จากการแสดงครั้งนี้ถึง 19,000 ปอนด์ ซึ่งมากกว่ารายได้ที่เขาเขียนหนังสือขายด้วยซ้ำ!
 

6. ทุกครั้งที่มีการแสดง เช้าวันนั้นดิกเก้นส์จะดื่มเหล้ารัมผสมกับครีม 2 ช้อนโต๊ะเป็นอาหารเช้า ตามด้วยแชมเปญครึ่งชั่วโมงก่อนขึ้นโชว์ และในช่วงที่เขากำลังอ่านหนังสือบนเวที เขาก็มักจะจิบชาเนื้อ น้องๆ อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ มันคือชาเนื้อหรือ Beef Tea จริงๆ ค่ะ ลักษณะก็คล้ายๆ กลับซุปเนื้อนี่แหละ หลังจากนั้นก่อนนอนดิกเก้นส์ก็จะกินซุปอีกหนึ่งถ้วยค่ะ นับว่าเป็นเอกลักษณ์ของดิกเก้นส์เลยก็ว่าได้ค่ะ
 

สุดท้ายแล้วก็ สุขสันต์วันคริสต์มาสนะคะน้องๆ ^o^