เปิดประวัติ 5 ตัวพระในวรรณคดีไทย
ที่ชาติกำเนิดไม่ใช่มนุษย์!
สวัสดีค่ะน้องๆ นักเขียนนักอ่านเด็กดี^^ หลังจากห่างหายคอลัมน์สาระวรรณกรรมไปนาน พี่หวานกลับมาพร้อมบทความเกี่ยวกับวรรณคดีไทยที่น่าสนใจเช่นเคยค่ะ คิดอยู่นานเหมือนกันว่ารอบนี้จะเขียนอะไรดี สุดท้าย ก็ปิ๊งไอเดียว่า ที่ผ่านมานำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับนางในวรรณคดีไปเยอะเเล้ว ครั้งนี้ ลองมาดูกันที่ฝ่ายชายกันบ้างดีกว่าว่ามีเรื่องอะไรน่าสนใจบ้าง
พี่หวานตัดสินใจเลือกประเด็นเรื่อง " เปิดประวัติ 5 ตัวพระในวรรณคดีไทย ที่ชาติกำเนิดไม่ใช่มนุษย์!" ค่ะ จากที่เราเคยอ่านเจอในเรื่องต่างๆ ฝ่ายตัวพระของเรื่องมักจะเป็นพระเอกที่เป็นมนุษย์รูปโฉมงาม เก่งกาจ เเละเป็นพระราชโอรสของกษัตริย์ผู้ครองเมืองใดเมืองหนึ่งหรือไม่ก็มีชาติตระกูลที่สูงส่ง แต่ต้องออกผจญภัยไปทั่วทิศ (ทว่าไม่ว่ายังไงสุดท้ายก็กลับมาครองราชย์ดังเดิม)
แต่... หลายๆ คนในที่นี้น่าจะทราบกันเเล้วว่าในวรรณคดีไทยของเรา ยังมีฝ่ายตัวพระที่ไม่ใช่มนุษย์อยู่ด้วยค่ะ ถามว่าไม่ใช่มนุษย์แล้วเป็นอะไร คำตอบก็คือ ออกเเนวประเภท 'ลูกครึ่ง' ค่ะ ซึ่งลูกครึ่งที่พี่หวานหมายถึงในที่นี้ ก็คือครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์นั่นเอง แต่จะเป็นสัตว์ประเภทไหน หรือสิ่งมีชีวิตชนิดใดบ้าง ขอชวนไปอ่านละเอียดๆ กันในบทความได้เลยค่ะ
1. สินสมุทร : ลูกครึ่งยักษ์
ตัวละครสินสมุทรโด่งดังอย่างมากในฐานะลูกชายคนเเรกของพระอภัยมณีที่เกิดกับนางผีเสื้อสมุทรค่ะ รูปลักษณ์ของสินสมุทรนั้นเป็นมนุษย์เหมือนพ่อ เเต่มีเขี้ยว นัยน์ตาแดง และพละกำลังมหาศาลอย่างแม่คือนางยักษ์ จากเรื่องในตอนต้นน้องๆ คงจำได้ว่านางผีเสื้อสมุทรต้องเเปลงกายเป็นคนมาอยู่กับพระอภัยมณี หลังจากคลอดลูกแล้วนางก็จะทิ้งให้พระอภัยมณีอยู่กับสินสมุทรในถ้ำ จึงทำให้เวลาส่วนมากของสินสมุทรถูกใช้ไปกับพระอภัยมณี พูดเเล้วก็นึกเห็นใจสินสมุทรนะคะ เพราะในตอนที่พระอภัยมณีตัดสินใจจะหนีจากนางยักษ์ไปกับพวกเงือกก็ต้องหลอกล่อให้นางผีเสื้อสมุทรออกไปจำศีลบนเขาตั้งสามวันสามคืน แล้วเมื่อนางตามมาติดๆ สินสมุทรก็ต้องเป็นฝ่ายหลอกล่อให้แม่ตามไปได้ช้าจนนางโมโหเกือบจะพลั้งมือจัดการผู้เป็นลูก พอทางสะดวกนั่นแหละ สินสมุทรจึงแอบหลบหนีเอาตัวรอดว่ายน้ำตามพระอภ้ยมณีไปจนถึงเกาะแก้วพิสดาร
พี่หวานคิดว่าสาเหตุหนึ่งที่สินสมุทรตัดสินใจช่วยพระอภัยมณีหนีออกมาคงเพราะสินสมุทรนั้นผูกพันกับพระอภัยมณีมากกว่า เนื่องจากถูกเลี้ยงดูมากับมือตั้งเเต่เกิด คงนึกไม่พอใจที่รู้ว่าแม่ขังตนเองกับพ่อไว้ในถ้ำมาตลอด เมื่อได้ออกไปเที่ยวเล่นเห็นความสวยงามของโลกภายนอกจึงอยากจะหนีออกมา อีกทั้งในตอนท้ายเมื่อได้เห็นแม่ในร่างยักษ์ที่เกือบจะฆ่าตนเองอย่างนั้นคงทำให้สินสมุทรรู้สึกกลัวก็เป็นได้ค่ะ เพราะว่าหลังจากหนีนางผีเสื้อสมุทรมาแล้ว ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดูและรู้วิธีแสดงออกให้คนรัก สินสมุทรก็ได้กลายมาเป็นลูกบุญธรรมของนางสุวรรณมาลี เเละยังเป็นสะพานเชื่อมพระอภัยมณีกับนางสุวรรณมาลีอีกด้วย
2. สุดสาคร : ลูกครึ่งเงือก
เมื่อมีสินสมุทรก็ต้องมีสุดสาครค่ะ เพราะตัวพระตัวนี้มีกำเนิดตามหลังสินสมุทรมาติดๆ สุดสาครเป็นลูกที่เกิดกับนางเงือกผู้เป็นลูกสาวของเงือกชราทั้งสองตัวที่มาช่วยพาพระอภัยมณีกับสินสมุทรหนีไปจนถึงเกาะแก้วพิสดารนั่นเอง ครอบครัวนางเงือกอาศัยอยู่ใกล้ๆ เกาะแก้วของพระฤาษีมานานแล้ว เมื่อพระอภัยมณีผู้ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้มาถึงเกาะแก้วพิสดารก็เกิดความเสน่หาไปเกี้ยวจนนางเงือกตั้งครรภ์ พระฤาษีได้ตั้งชื่อให้ว่าสุดสาคร เเต่กรณีของสุดสาครจะต่างออกไปจากสินสมุทรตรงที่พระอภัยมณียังไม่ทันได้เห็นหน้าสุดสาครก็ต้องเป็นอันลาจากนางเงือกโดยอาศัยติดเรือของเมืองผลึกเพื่อกลับบ้านที่เมืองรัตนาแต่ก็ได้ทิ้งปิ่นปักผมและแหวนเอาไว้ให้
ในตอนแรกพี่หวานก็คิดอยู่ว่าจะนับรวมสุดสาครเป็นตัวพระที่ไม่ใช่มนุษย์ดีมั้ย? ก็ชั่งใจอยู่นะคะ แม้ว่าสุดสาครจะเกิดจากพ่อที่เป็นมนุษย์และเเม่ที่เป็นเงือก เมื่อแรกเกิดออกมาสุดสาครมีลักษณะเป็นมนุษย์สมบูรณ์ทุกประการเหมือนพ่อค่ะ โดยนั่ง และคลานได้ทันที เเต่สุดสาครก็ยังมีความสามารถพิเศษติดมาด้วยอีกอย่างคือสามารถว่ายน้ำได้ตั้งเเต่เกิดเลยด้วย พี่หวานจึงคิดว่าเป็นเพราะได้รับความสามารถนี้ถ่ายทอดมาจากแม่ที่เป็นเงือก เหมือนที่สินสมุทรมีพละกำลังมากเพราะได้มาจากนางผีเสื้อสมุทรนั่นเองค่ะ ในกรณีนี้จึงอาจบอกได้ว่าสุดสาครไม่ได้มีลักษณะชัดเจนว่าไม่ใช่มนุษย์ แต่ก็เป็นตัวพระที่มีความสามารถเกินมนุษย์นั่นเอง
3. หลวิชัย : ลูกเสือ
4. คาวี : ลูกวัว
หลังจากมีตัวพระเป็นลูกครึ่งเเล้วก็ขอนำเสนอตัวพระที่มีชาติกำเนิดไม่ใช่มนุษย์และไม่ใช่ลูกครึ่งกันไปเลย ตัวพระที่พี่หวานจะพูดถึงต่อไปนี้ขอเล่าพร้อมกันสองตัวละครเลยนะคะเพราะทั้งสองคนนี้ปรากฏในเรื่องเดียวกันอย่างที่น่าจะคุ้นในชื่อ "หลวิชัย คาวี" กล่าวคือ ตัวพระในวรรณคดีเรื่อง คาวี ที่พี่หวานบอกว่าตัวพระตัวนี้ไม่ใช่มนุษย์และไม่ใช่ลูกครึ่งก็เพราะว่าเเรกเกิดมาเป็นสัตว์ค่ะ คาวีเป็นชื่อที่ได้รับใหม่หลังจากพระฤาษีชุบร่างให้กลายเป็นคน เเรกเริ่มเลยเรื่องราวของคาวีมาจากตอนนั้นที่เขายังเป็นลูกวัวอาศัยอยู่ในป่ากับเเม่วัว จนมาเจอลูกเสือที่หิวโหยมาขอกินนมแม่วัวด้วย ตอนแรกแม่วัวก็แอบกังวลเเต่ก็ยอมให้กิน ตั้งเเต่นั้นมาทั้งลูกวัวเเละลูกเสือก็กลายมาเป็นเพื่อนกันเพราะได้กินนมจากเต้าของเเม่เดียวกัน ต่อมาทั้งเเม่เสือ ลูกเสือก็ได้มาอยู่ร่วมกันกับแม่วัวเเละลูกวัว เเต่ฝ่ายเเม่ๆ ไม่ได้อยู่กันอย่างสนิทใจหรอกนะคะ เเม่วัวก็ยังไม่ไว้ใจเเม่เสือเพราะขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์กินเนื้อ ส่วนเเม่เสือเองด้วยสัญชาตญาณก็พยายามจะลอบแอบกินแม่วัวอยู่ตลอดเวลา จะกระทั่งวันหนึ่งเเม่วัวหลงกลตกเป็นอาหารของเเม่เสือ เมื่อทั้งลูกวัวและลูกเสือรู้ความจริงก็เลยร่วมมือกันจัดการกำจัดแม่เสือตามไปด้วยค่ะ
เรื่องราวออกจะโหดร้ายอยู่เหมือนกันนะคะน้องๆ เเต่เพราะลูกเสือเป็นคนที่รู้บุญคุณแม่วัวผู้ให้น้ำนมกินในยามหิวโหย อีกทั้งก็สนิทกับลูกวัวเหมือนเป็นพี่น้องกัน ทำให้ทั้งสองต้องตัดสินใจที่จะทอดทิ้งเเม่เสือค่ะ หลังจากนั้นก็เดินทางมาจนเจอกับพระฤาษีด้วยความประหลาดใจที่เห็นลูกวัวกับลูกเสือเป็นเพื่อนกันจึงชุบร่างให้กลายมาเป็นคน พร้อมตั้งชื่อให้ใหม่ว่า หลวิชัย กับ คาวี นั่นเองค่ะ หลังจากที่กลายมาเป็นคนก็ได้ฝึกวิชามากมายกับพระฤาษีจนแตกฉาน ก่อนจะออกเดินทางเพื่อแสวงหาบ้านเมืองสำหรับครอบครองต่อไป
เรื่องราวของหลวิชัยและคาวีเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของพี่น้องต่างสายเลือดที่รักกันมาก เเม้จะมีชาติกำเนิดไม่ใช่มนุษย์ตั้งเเต่เเรก แต่เมื่อได้รับการชุบชีวิตก็เติบโตมาด้วยหน้าตาและรูปร่างที่สง่างาม ทั้งสองก็ยังคงรักใครกันดีไม่ต่างจากตอนเป็นลูกวัวกับลูกเสือ อีกทั้งในตอนท้ายยังมีการอธิษฐานไว้กับดอกบัวคนละดอก เพื่อคอยดูว่าอีกฝ่ายยังปลอดภัยหรือไม่เพราะถ้าดอกบัวแห้งเหี่ยวไป อีกคนก็จะได้รีบไปช่วยได้ทันนั่นเอง หลังจากที่ฝ่าฟันกับความยากลำบากมากมาย หลวิชัยผู้เป็นพี่ก็ได้ครองเมืองเเละอภิเษกสมรสกับนางศรีสุดา พระธิดาท้าวมคธราชแห่งเมืองจันทรบุรีก่อน เเละคาวีก็ได้ออกเดินทางเพื่อตามหาบ้านเมืองสำหรับตนเองต่อไป จนไปเจอเมืองร้างเเละพบนางจันท์สุดาหรือที่รู้จักกันว่านางผมหอม ถูกผนึกไว้ในกลองเมื่อคาวีกรีดกลองออกมาได้พบกับนางเข้า ทราบความว่ามีนกอินทรีย์ยักษ์คอยบินมาจับคนในเมืองไปกิน คาวีก็เลยออกไปจัดการทุกอย่างจนได้ครองคู่กัน เเต่กว่าจะผ่านเรื่องราวมาได้คาวีก็เกือบเอาชีวิตไม่รอดเช่นเดียวกัน และได้หลวิชัยผู้เป็นพี่ที่สังเกตเห็นดอกบัวแห้งเหี่ยวไปจึงมาช่วยชีวิตน้องชายไว้ได้ทัน
5.พระสังข์ : เกิดมาเป็นหอยสังข์
มาถึงตัวพระคนสุดท้ายสำหรับบทความนี้ที่มีชาติกำเนิดไม่ใช่มนุษย์ และไม่ใช่สัตว์ นั่นก็คือพระสังข์ผู้ที่เกิดจากพ่อและเเม่ที่เป็นคนเเต่เมื่อเกิดมากลายเป็นหอยสังข์ ภายหลังจึงค่อยออกมาจากหอยสังข์ด้วยร่างคนค่ะ พระสังข์นั้นมีชะตาที่ลำบากตั้งแต่ก่อนจะเกิดอีกนะคะ เพราะว่าในตอนเเรกท้าวยศวิมลเเละมเหสีจันท์เทวีไม่มีบุตรจึงบวงสรวงต่อเทพทำให้ในเวลาต่อมาได้ตั้งครรภ์ขึ้น เเต่ขณะเดียวกันนางสนมจันทาก็ตั้งครรภ์เช่นกัน ด้วยความริษยาอยากให้ลูกของตนเองเป็นผู้สืบบัลลังก์นางจันทาจึงสมรู้ร่วมคิดกับโหรหลวงให้เปลี่ยนคำทำนาย จากเดิมที่เคยทายไว้ว่าพระโอรสของมเหสีจันทร์เทวีเป็นผู้มีบุญญาธิการมากเเต่ต้องพลัดจากบ้านเมืองไปสักพักก่อนจะได้ครองบัลลังก์ เมื่อมเหสีจันทร์เทวีคลอดออกมาเป็นหอยสังข์ กลับเปลี่ยนคำทายว่าจะเป็นกาลกิณีต่อบ้านเมืองจึงต้องเนรเทศทั้งมเหสีและพระโอรสหอยสังข์ออกไปทันที
สองเเม่ลูกต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย กว่าที่นางจันท์เทวีจะรู้ว่าในหอยสังข์มีลูกชายที่เป็นคนจริงๆ อาศัยอยู่ข้างในเเละจะคอยออกมาช่วยทำงานบ้าน หุงหาอาหารในทุกๆ วัน ก็เป็นเวลานานพอสมควร จนวันหนึ่งที่นางจันท์เทวีรู้ความจริงได้ทำลายเปลือกหอยสังข์ทิ้งไป ซ้ำร้ายไม่นานนักนางจันทาสนมที่เคยใส่ความก็ทำเสน่ห์ใส่ท้าวยศวิมลให้ไปตามฆ่าพระสังข์อีกโดยหลอกว่าพระสังข์เป็นลูกของนางจันท์เทวีกับชายคนอื่น โดยการจับไปผูกหินถ่วงน้ำ ต่อมาพระสังข์ได้พญานาคช่วยเอาไว้เเละไปฝากนางยักษ์พันธุรัตน์เลี้ยงดู จนเป็นเรื่องราวต่อมาถึงเงาะป่าและนางรจนานั่นเองค่ะ
สองเเม่ลูกต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย กว่าที่นางจันท์เทวีจะรู้ว่าในหอยสังข์มีลูกชายที่เป็นคนจริงๆ อาศัยอยู่ข้างในเเละจะคอยออกมาช่วยทำงานบ้าน หุงหาอาหารในทุกๆ วัน ก็เป็นเวลานานพอสมควร จนวันหนึ่งที่นางจันท์เทวีรู้ความจริงได้ทำลายเปลือกหอยสังข์ทิ้งไป ซ้ำร้ายไม่นานนักนางจันทาสนมที่เคยใส่ความก็ทำเสน่ห์ใส่ท้าวยศวิมลให้ไปตามฆ่าพระสังข์อีกโดยหลอกว่าพระสังข์เป็นลูกของนางจันท์เทวีกับชายคนอื่น โดยการจับไปผูกหินถ่วงน้ำ ต่อมาพระสังข์ได้พญานาคช่วยเอาไว้เเละไปฝากนางยักษ์พันธุรัตน์เลี้ยงดู จนเป็นเรื่องราวต่อมาถึงเงาะป่าและนางรจนานั่นเองค่ะ
ชีวิตของตัวพระเเต่ละเรื่องนี่มีดราม่าไม่แพ้กันเลยนะคะ แต่สำหรับเรื่องชาติกำเนิดที่ไม่เหมือนมนุษย์ทั่วไปอย่างนี้ต้องขอยกความดีความชอบให้ผู้ประพันธ์ทุกท่านที่มีจินตนาการล้ำเลิศไปเลยค่ะ พี่หวานคิดว่าเสน่ห์ของตัวละครในวรรณคดีไทยฝ่ายตัวพระเนี่ย ไม่ได้มีดีเเค่รูปโฉมงดงามหรือว่าเก่งกาจวิชาต่างๆ เท่านั้น เเต่การมีพื้นเพเรื่องราวด้านครอบครัวที่กำหนดให้ต้องผจญความลำบากมาก่อน ทั้งยังมีชีวิตรักที่ไม่ราบรื่นก็ดูจะเป็นอีกขนบน่าสนใจที่มักพบในวรรณคดีไทยด้วยค่ะ ยังไงครั้งหน้าพี่หวานจะรวบรวมเรื่องเล่าจากวรรณคดีไทยสนุกๆ มาฝากน้องๆ อีกนะคะ รอติดตามได้เลยค่ะว่าจะเป็นเรื่องอะไร ^___^
พี่หวาน
3 ความคิดเห็น
เมื่อกี้เพิ่งอ่าน "5 แม่สุดแกร่งจากวรรณคดีไทย" พอมาอ่านบทความนี้ต่อ...จุใจเลยสิคะ! ^^
ขอบคุณที่เรียบเรียงและนำมาแบ่งปันค่า :))
เกข้าวปั้น
เกให้คุฌ
ปันปันปัน