Eat, Pray, Love
นิยายรักที่สอนให้เรารู้จักตามหาความสุขของตัวเอง!

สวัสดีค่ะน้องๆ ชาวเด็กดีทุกคน เมื่อไม่นานมานี้พี่น้ำผึ้งมีโอกาสได้หยิบหนังสือนิยายเรื่อง “Eat, Pray, Love” ผลงานจากปลายปากกาของอลิซาเบธ กิลเบิร์ตมาอ่าน ซึ่งพี่ต้องขอยอมรับว่าได้ตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้เข้าซะแล้ว! มันเป็นเรื่องราวเรียบง่ายแต่กลับทรงพลังและทำให้พี่ได้แง่คิดอะไรหลายๆ อย่าง มันเป็นหนังสือที่ทำให้พี่นึกอยากคว้ากระเป๋าแล้วออกเดินทางค้นหาตัวตนเหมือนอย่างที่ “อลิซาเบธ (ลิซ) กิลเบิร์ต” นางเอกของเรื่องทำค่ะ! มหัศจรรย์มาก!!

สำหรับใครที่ไม่รู้จักเรื่อง Eat, Pray, Love พี่น้ำผึ้งต้องขอเม้าธ์ให้ฟังก่อนว่ามันเป็นนิยายรักขายดีระดับ Best Seller ตีพิมพ์แล้วตีพิมพ์อีก การันตีความสนุกด้วยการถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ชื่อเดียวกัน มันคือเรื่องราวของลิซ กิลเบิร์ตที่อกหัก ผิดหวังกับชีวิตรัก เธอเริ่มต้นออกเดินทางไปยังอิตาลี อินเดียและบาหลีเพื่อตามหารักแท้ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่การเดินทางที่ทำให้เธอพบกับความรักและความสมหวังในชีวิต แต่มันคือการเดินทางที่ทำให้เธอรู้จักพัฒนาทัศนคติและเปลี่ยนแปลงตัวเอง แน่นอนว่า...คนอ่าน (อย่างพี่) เองก็เช่นกัน!

 

Eat, Pray, Love
นิยายรักที่สอนให้เราคว้ากระเป๋าและออกเดินทางค้นหาตัวตน

แก่นเรื่องของ Eat, Pray, Love คือการอนุญาตให้ตัวเราได้รู้จักให้เกียรติตัวเองและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่โดยไม่รู้สึกผิดอะไร มันคือการใช้เวลากับตัวเองเพื่อทำความรู้จักตัวเองให้ลึกซึ้งและตัดสินใจกับตัวเองว่าคนแบบไหนที่เราอยากจะเป็น พวกเราก็เหมือนกับตัวละครในเรื่องนั่นแหละค่ะ ไม่ค่อยใส่ใจกับความต้องการของตัวเอง ไม่รู้ว่าอะไรคือความต้องการที่แท้จริงของเราในชีวิต ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเราต้องการชีวิตแบบไหน การอ่านหนังสือเล่มนี้เตือนให้เราเห็นคุณค่าของมัน

นอกจากนี้ Eat, Pray, Love ยังสอนให้เรารู้จักตอบคำถามที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง เมื่อมีเวลาว่างให้ลองคิดถึงมัน อาศัยที่เงียบๆ มีสมาธิ สูดลมหายใจลึกๆ และตอบคำถามเหล่านี้ตามเสียงของหัวใจ

• ใครคือคนที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย?
• นิยามความสำเร็จในแบบของเราเป็นแบบไหน?
• ในชีวิตนี้ฉันอยากได้รับอะไร? (และเรามีแผนการยังไงที่จะเปลี่ยนความฝันให้กลายเป็นความจริง)
• นี่ฉันกำลังใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ หรือมีเป้าหมายที่ชัดเจนในชีวิต?

ถ้าคำถามเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกแปลกๆ ไม่รู้จะตอบอะไร ลองใช้ภาพยนตร์ หนังสือ หรือบทสนทนารอบตัวเรามาตอบ แต่อย่าลืมโยงมันให้เข้ากับตัวเอง เพราะนี่เป็นคือสิ่งที่จะช่วยให้เรารู้จักตัวเองจากภายในมากขึ้น! จำไว้ว่าเราเป็นเจ้าของชีวิตตัวเองและนิยายเรื่องนี้ก็เป็นเพียงแค่เรื่องราวการเดินทางของผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกเผยแพร่ลงบนกระดาษและจอแก้ว แน่นอนว่ามันไม่สามารถกำหนดชีวิตเราได้ แต่มันสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้เราได้ สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเราต้องเริ่มต้นสร้างอาหารในแบบของเรา สร้างแรงอธิษฐานที่เป็นของเราและสร้างเรื่องราวความรักที่เป็นของเราเอง ทุกอย่างที่เราต้องทำก็แค่ต้องลงมือทำเท่านั้น!

 

ลิซ กิลเบิร์ตออกเดินทางไปยังอิตาลี
 

สร้างชีวิตในแบบที่เราต้องการ ไม่ใช่ชีวิตที่ทุกคนคาดหวังว่าเราจะมี

สิ่งหนึ่งที่พี่ชอบมากเกี่ยวกับลิซก็คือ เธอไม่เคยต้องการชีวิตในแบบที่คนอเมริกาทั่วไปฝัน ไม่ใช่ชีวิตปกติในบ้างหลังใหญ่และมีปาร์ตี้บาร์บีคิวทุกวันอาทิตย์ เธอแปลกแหวกแนวและอยากมีชีวิตที่แตกต่างออกไป การสร้างชีวิตที่เราต้องการมีความสำคัญมากกว่าการทำในสิ่งที่ผูกพัน มันสำคัญกว่าการทำในสิ่งที่ต้องทำเพียงเพราะมันเป็นสิ่งที่คนอื่นทำกันมา ซึ่งนี่คือสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเรามีความหมายมากขึ้นค่ะ

ในเรื่อง Eat, Pray, Love ก่อนที่กิลเบิร์ตจะออกผจญภัยท่องโลกกว้างคนเดียวตลอดหนึ่งปีเต็ม เธอเกือบจะไม่ได้ทำมันเพราะถูกคนรอบข้างไซโคด้วยความหวังดี ในตอนนั้นกิลเบิร์ตฟังพวกเขา แต่ท้ายสุดเธอก็เลือกที่จะซื่อสัตย์กับความต้องการของจิตวิญญาณตัวเอง มันสอนให้นักอ่านอย่างเรารู้ว่า...จงเคารพในความต้องการของตัวเอง

 

ความสุขเป็นเรื่องสำคัญ

ในเรื่อง Eat, Pray, Love ลิซ กิลเบิร์ตหย่าร้างกับสามีที่แต่งงานกันมานาน แม้นั่นจะเป็นปัญหาของเธอในช่วงแรก แต่การออกเดินทางท่องเที่ยวไปตามที่ต่างๆ ทำให้เธอเข้าใจจิตวิญญาณของตัวเองมากขึ้น มันทำให้เธอรู้จัก “ความสุขที่แท้จริง” ในชีวิตและ “การปล่อยวาง” นั่นจึงเป็นเหตุที่ว่าทำไมนักอ่านอย่างเราควรออกเดินทางค้นหาตัวตนของเราเหมือนอย่างที่กิลเบิร์ตทำ สิ่งที่ต้องทำก็แค่ค้นหาสิ่งที่จะทำให้ชีวิตของเรามีความหมายมากขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจและจิตวิญญาณของตนเอง และถ้านั่นหมายถึงชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลวไม่เป็นท่าเหมือนอย่างที่กิลเบิร์ตเป็น ก็ไม่เป็นไรหรอก ขอแค่สิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความหมายและมีความสุขก็พอ

ลิซ กิลเบิร์ตไม่เคยรอให้ความสุขวิ่งเข้ามาหาเธอ ตรงกันข้าม เธอไล่ตามมัน เธอเดินทางไปอิตาลีและเรียนภาษาเพียงเพราะเธอแค่ต้องการ เธอแค่อยากทำ สำหรับเธอ...ความสุขคือสิ่งที่เราต้องคอยตามมันอย่างต่อเนื่อง มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันไม่ใช่เรื่องของโชคชะตา และเธอก็ไม่เคยปล่อยให้ความกลัวมาเป็นตัวกำหนดชีวิตเธอเลย นั่นทำให้นักอ่านรู้ว่าแท้จริงแล้วเราต้องไล่ตามความสุข ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตของเราก็ตามที

รู้จักเคารพตัวเอง แต่ในบางครั้งก็ต้องทิ้งบางอย่าง
เพื่อให้ได้มุมมองใหม่ๆ ในชีวิตบ้าง

จุดเด่นของลิซ กิลเบิร์ต นางเอกของเรื่อง Eat, Pray, Love คือการที่เธอมีแพชชั่นอันแรงกล้าและเธอก็เคารพความต้องการของตัวเองด้วยการลงมือทำมัน! เธอใช้เวลา 1 ปีไปกับการท่องเที่ยวเพื่อเปิดประสบการณ์ เปลี่ยนทัศนคติและเปิดใจรับมุมมองใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต แม้ว่าเป้าหมายของเราอาจไม่ได้เริ่ดหรูเวอร์วังอลังการเช่นเที่ยวรอบโลกเพื่อตามหาคนรัก เป้าหมายของเราอาจจะเป็นอะไรง่ายๆ เช่นการเขียนนิยายให้จบเป็นเล่ม แต่สิ่งที่เราควรเหมือนลิซ กิลเบิร์ตก็คือ...การเคารพความต้องการของตัวเองและลงมือทำมัน

ส่วนการได้รับมุมมองใหม่ๆ ก็ทำได้ง่ายเพียงแค่ลดอคติและเปิดใจให้กว้างมากขึ้น อาจจะเริ่มจากการฟังคำวิจารณ์จากงานเขียนของเราด้วยใจที่เป็นกลาง ในบางครั้งการกล้าก้าวข้ามคอมฟอร์ทโซนเองก็เป็นวิธีที่ดีไม่น้อย เช่น เปลี่ยนเส้นทางการเดินทางไปโรงเรียน, ออกไปพูดคุยกับคนที่เราไม่สนิท, ลองอาหารใหม่ๆ, ลองอ่านหนังสือแนวที่ไม่เคยอ่าน, เขียนนิยายแนวที่ลังเลใจ เชื่อเถอะว่าการลองทำอะไรใหม่ๆ มันเป็นประสบการณ์หนึ่งที่ทำให้เราได้มุมมองในแบบที่เราไม่เคยได้มาก่อน เหมือนอย่างที่นางเอกของเรื่องทำด้วยการลองนั่งสมาธิ เล่นโยคะ ฝึกฝนจิตให้สงบและรู้จักรู้ทันตัวเองค่ะ ไม่แน่นะคะ น้องๆ อาจพบว่าสิ่งที่ไม่ถนัดนี่แหละกลายเป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา

สิ่งสำคัญที่สุดที่หนังสือพยายามบอกเราก็คือ อย่าลืมใช้เวลากับตัวเองเพื่อค้นหาความปรารถนาที่ลึกที่สุดที่อยู่ในใจของเรา และมันคือหน้าที่ของเราที่จะหาหนทางทำให้เราได้รับชีวิตที่ต้องการ ส่วนที่เหลือ พวกนักวิจารณ์ พวกคนชอบห้าม มันก็เป็นเพียงแค่เสียงรบกวนเท่านั้น ฟังพวกเขาได้ แต่อย่าปล่อยให้มันหยุดเรา อย่าปล่อยให้มันทำลายความสุขและความต้องการของเราเด็ดขาด มันไม่สายที่เราจะออกเดินทางค้นหาตัวเองค่ะ #คว้ากระเป๋าและออกเดินค้นหาความสุขตัวเองกันเถอะ!