รู้หรือไม่! เบื้องหลังภาพ ‘พระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้าย’ มีเรื่องราวน่าทึ่งยิ่งกว่านิยายซ่อนอยู่

รู้หรือไม่! เบื้องหลังภาพ ‘พระกระยาหารค่ำมื้อสุดท้าย’
มีเรื่องราวน่าทึ่งยิ่งกว่านิยายซ่อนอยู่ 
 

สวัสดีค่ะ ชาวนักเขียนนักอ่านทุกคน หลังจากได้ทำบทความเทพนิยายต่างๆ มาสักพัก แอดมินขอเปลี่ยนสายมาที่วรรณกรรมกันบ้าง และวรรณกรรมที่แอดมินเลือกมาพูดคุยกันก็คือ “ดาวินชีโค้ด” หรือ “รหัสลับดาวินชี” ผลงานสุดฮอตของแดน บราวน์ นั่นเองค่ะ 
 

ถ้าใครเคยอ่านวรรณกรรมเรื่องนี้ น่าจะพอจำเนื้อหาได้ว่า... เป็นเรื่องราวการถอดรหัสปริศนาที่ปรากฎในภาพเขียนดังๆ ตลอดจนผลงานศิลปะฝีมือลีโอนาร์โด ดาวินชีทั้งหลาย และหนึ่งในภาพที่ถูกหยิบยกมาพูดถึงก็คือ ภาพเขียนชื่อ พระกายาหารค่ำมื้อสุดท้าย หรือเดอะลาสต์ซัปเปอร์ ซึ่งเป็นภาพที่นอกจากจะวาดได้สมจริง ถ่ายทอดรายละเอียดของภาพได้อย่างชัดเจนแล้ว ยังพาดพิงและสื่อถึงเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับศาสนาคริสต์อีกด้วย เหตุการณ์นั้นคือ อาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซู ที่สาวกทั้ง 12 มากันครบพร้อมหน้า ก่อนที่พระองค์จะถูกทรยศจนต้องสังเวยชีวิตในที่สุด ลีโอนาร์โด ดาวินชีวาดภาพนี้ในปี ค.ศ. 1495 และเพียงเวลาไม่นาน ภาพนี้ก็กลายเป็นที่พูดถึง และถูกวิจารณ์ต่างๆ นานา นักวิจารณ์เชื่อว่าภายในภาพเต็มไปด้วยรหัสลับต่างๆ ซุกซ่อนอยู่ และตัวผู้วาดกำลังจะส่งสารบางอย่างถึงผู้ชม วันนี้แอดมินขอชวนทุกคนมาทำความรู้จักภาพนี้ให้มากขึ้นอีกนิด ด้วยข้อเท็จจริงต่างๆ เหล่านี้ค่ะ 
 

มีการสื่อสารหลากหลายในภาพ
 

ในยุคสมัยเรเนสซองต์ ภาพเขียนส่วนใหญ่วาดด้วยศิลปะแบบเฟรสโก้ บนผนังปูนเปียก ดาวินชีได้ทดลองวาดภาพนี้บนกำแพงปูนปลาสเตอร์แห้งๆ เพื่อจะทดสอบดูว่า จะได้ผลดีหรือไม่ ผลการทดลองออกมาล้มเหลว เพียงแต่ผ่านไปไม่กี่สิบปี ภาพก็เริ่มจะจืดจางไปทีละนิด จนต้องมีการซ่อมแซมกันสม่ำเสมอ 
 

ถ้ามองที่ภาพ เราจะเห็นภาพเกลือหกตรงบริเวณข้อศอกของยูดาส เกลือหกจึงได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์ของความโชคร้าย การสูญเสีย เรื่องไม่ดี เรื่องไม่สมควรกระทำ 
 

ดาวินชีได้ใส่รายละเอียดในภาพไว้อย่างชัดเจน และสิ่งที่ถูกวิจารณ์กันอย่างมากก็คือ เมนูปลาที่ปรากฎในภาพ เป็นปลาเฮอร์ริ่งหรือปลาไหลกันแน่ เพราะปลาทั้งสองชนิดต่างก็เป็นสัญลักษณ์ของบางอย่าง สำหรับปลาไหล ในภาษาอิตาเลียนตัวสะกดใกล้เคียงกับคำที่มีความหมายว่า “ความเชื่อ” และปลาเฮอร์ริ่ง หมายถึงคนที่ปฏิเสธศาสนา ถ้าเป็นปลาเฮอร์ริ่ง ก็จะเข้ากับความหมายของภาพ นั่นคือ มีสานุศิษย์ที่ปฏิเสธพระองค์    
 

สิ่งที่ทำให้งานชิ้นนี้กลายเป็นมาสเตอร์พีซ ได้รับการพูดถึงอย่างแพร่หลาย ไม่ใช่แค่เฉพาะว่าภาพที่วาดมีอารมณ์ ดราม่า และเป็นเหตุการณ์สำคัญในอดีต แต่ตัวดาวินชีได้ใช้ค้อนกับตะปู ตอกตรึงภาพเข้ากับผนัง แล้วจึงวาดภาพจนสำเร็จ 
 

ในปี ค.ศ. 2010 ซาบริน่า สฟอร์ซ่า กาลิตเซีย นักถอดรหัส ได้บอกว่าเธอมองเห็นรหัสทางเรขาคณิตที่ระบุว่า ดาวินชีกำลังส่งสารถึงผู้ชมทุกคนว่า... โลกของเราจะล่มสลายในปี ค.ศ. 4006 
 

นักเรียนสามคนของดาวินชี รวมถึง จิอามปีเอตริโน่ ได้วาดภาพเลียนแบบภาพนี้ในช่วงศตวรรษที่ 16 โดยปัจจุบันภาพนี้ถูกเก็บรักษาที่ราชบัณฑิตยสถานศิลปะ ณ คฤหาสน์เบอร์ลิงตัน กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ส่วนภาพที่สองเป็นผลงานของแอนเดรีย โซลารี ภาพเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์ลีโอนาร์โด ดาวินชีในเบลเยียม และภาพสุดท้าย วาดโดยซีซาร์ ดา เซสโต เก็บรักษาอยู่ที่ Church of Saint Ambrogio ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ 
 

ภาพเขียนได้รับการรักษาอย่างดีที่อิตาลี
 

นักดนตรีชาวอิตาเลียน จีโอวานนี มาเรีย พาลา ได้มองเห็นโน้ตเพลงที่ปรากฎในภาพเมื่อปี  ค.ศ. 2007 พาลาบอกว่า เนื้อเพลงซ่อนอยู่ตามปลายนิ้วมือของบุคคลในภาพทั้ง 13 ถ้าหากนำมาเล่น จะได้เพลงความยาว 40 วินาที 
 

นักวิจารณ์และผู้เชี่ยวชาญทุกคนรู้กันดีว่า ดาวินชีนั้นเก่งเรื่องคณิตศาสตร์มากและมักใช้ตัวเลขที่เรียกกันว่า Golden Ratio หรือสัดส่วนแห่งสวรรค์ ในการสร้างสรรค์ผลงาน จึงทำให้ผลงานของเขาสวยสมบูรณ์แบบ ภาพพระกายาหารค่ำมื้อสุดท้ายก็เช่นเดียวกัน นอกจากสัดส่วนแห่งสวรรค์ ที่ทำให้ภาพสมดุลและสวยน่าดึงดูด ดาวินชียังใช้เลข 3 เป็นตัวแทนของจอกศักดิ์สิทธิ์ สานุศิษย์แบ่งออกเป็นกลุ่ม กลุ่มละสามคน มีหน้าต่างสามบาน และพระเยซูก็ถูกรายล้อมเป็นทรงสามเหลี่ยมด้วย
 

ก่อนวาดภาพนี้ ดาวินชีได้เดินทางไปสำรวจคุก และได้สังเกตสีหน้าของฆาตกร เพื่อนำมาใช้วาดภาพผู้ทรยศพระเยซู เชื่อกันว่า เขาวาดภาพของตัวเองแทนหนึ่งในบรรดาสานุศิษย์ด้วยซ้ำ
  

ภาพพระกายาหารค่ำมื้อสุดท้ายของดาวินชีไม่ใช่ภาพแรก มีศิลปินมากมายใช้เหตุการณ์นี้มาเป็นแรงบันดาลใจและถ่ายทอดออกมาก่อนหน้า แต่สิ่งที่ทำให้ภาพนี้โดดเด่นไม่เหมือนใคร คืออารมณ์ความรู้สึกที่ปรากฎบนใบหน้าของบรรดาบุคคลในภาพ บาร์โธโลมิว, เจมส์และแอนดรูว์ มีสีหน้าช็อก มือของแอนดรูว์ยกสูงราวกับจะบอกให้หยุด ยูดาส, ปีเตอร์ และจอห์นคือกลุ่มต่อมา ปีเตอร์ดูเกรี้ยวกราด ส่วนจอห์นมีสีหน้าเหมือนจะเป็นลม สำหรับสีหน้าของยูดาสนั้นซ่อนอยู่ในเงามืดจนเราอ่านไม่ออก ถ้าเป็นภาพอื่นๆ ส่วนใหญ่แล้ว ยูดาสจะถูกแยกออกจากกลุ่ม แต่ดาวินชีกลับใส่เขาไว้ในกลุ่ม เพียงแต่ให้ใบหน้าอยู่ในเงามืด ไม่ได้ต้องแสงสว่างจากพระเยซู เพื่อสื่อให้เห็นว่า... เขาถูกปีศาจครอบงำแล้ว อีกกลุ่มคือ โธมัส, เจมส์ และฟิลิป ทั้งสามคนดูอึ้ง และสับสน แมทธิว, เทรดดิอุสและไซม่อนคือสามคนสุดท้าย สองคนแรกมองคนสุดท้าย ด้วยสีหน้าคล้ายต้องการคำอธิบาย สีหน้าของพระเยซูสงบนิ่ง ไร้ความสับสน ไร้อารมณ์ใดๆ นักวิจารณ์หลายคนบอกว่า พระเยซูอยู่ท่ามกลางความสับสนและความสงบ อารมณ์ของบุคคลต่างๆ ในภาพไม่ได้ส่งผลต่อพระองค์เลย มือของพระองค์ชี้ไปที่ขนมปังและไวน์ตรงหน้า ในลักษณะอ้าแขนออกกว้าง เป็นสัญลักษณ์ของการพร้อมเสียสละ และด้วยเหตุนี้ ทำให้ภาพนี้มีเสน่ห์และแตกต่างจากภาพอื่นๆ เพราะมันแสดงอารมณ์ต่างๆ อย่างชัดเจนนี่เอง   
 

ทุกวันนี้ ภาพเขียนนี้ก็ยังคงถูกทดสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ มีทฤษฎีจำนวนมากที่ยังไม่พบคำตอบ เชื่อว่าภาพนี้มีความลึกลับและซับซ้อนมากๆ ถ้าใครอ่านรหัสลับดาวินชี ก็จะรู้ดีว่า... มีข้อเท็จจริงหลากหลายที่ยังไม่ได้บทสรุป และทุกคนก็ยังคงสันนิษฐานกันไป ทั้งคำถามที่ว่าทำไมพระเยซูเลือกอาหารสองอย่างนี้ ทำไมจานของยูดาสว่างเปล่า ไม่มีอาหาร และยังมีสัญลักษณ์อะไรที่ซุกซ่อนอยู่ในภาพ ผู้เชี่ยวชาญเชื่อกันว่า ภาพภาพนี้ไม่แตกต่างจากนิยายยาวๆ สักเล่ม มีเนื้อหาต่างๆ อัดแน่นอยู่มากมาย แล้วแต่คนดูจะตีความกันไป 

    

ทีมงานนักเขียนเด็กดี
 

https://www.walksofitaly.com/blog/milan/facts-about-da-vincis-last-supper