พูดคุยกับ “ณ พรรณนา”
นักเขียนผู้แก้ปัญหาเวลาตันด้วยการนอน!

สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีทุกคน มีใครเห็นชื่อบทความสัมภาษณ์แล้วแอบตกใจไหมคะ เห็นแล้วรู้สึกแบบว่า… เป็นไปได้ด้วยเหรอที่จะแก้ปัญหาเวลาตัน เขียนนิยายไม่ออกด้วยการนอน ซึ่งพี่หญิงบอกไว้เลยค่ะ มีนักเขียนที่ใช้วิธีนี้แก้ปัญหาจริงๆ แล้วก็ไม่ใช่คนอื่นไกล “ณ พรรณนา” นักเขียนนิยายในหมวดแฟนตาซี ผู้มีผลงานออกมาให้เราได้ติดตามกันแล้วหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น อัจฉริยะทะลุโลก, A game of life ( เกมชีวิต ), เกิดใหม่ ณ โลกเวทมนต์ และเรื่องล่าสุด I just a normal one ( ผมก็แค่คนธรรมดา) ทั้งยังเป็นนักเขียนที่เราพามาแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันในวันนี้อีกด้วยจ้า

ซึ่งตัวจริงของ “ณ พรรณนา” จะเป็นแบบไหน เขามีเคล็ดลับอะไรในการเขียนนิยายให้มียอดวิวทะลุ 2 ล้านวิว! เราไปร่วมค้นหาคำตอบกันได้ล่างนี้เลย

 

สวัสดีครับ “ณ พรรณนา” ครับ ผมขอไม่บอกชื่อจริงนะครับ ไม่งั้นผมจะใช้นามปากกาทำไม จริงไหม ส่วนชื่อเล่นผมชื่อว่า “จิน”  ผลงานที่ผ่านมาก็มีหลายเรื่องนะครับ ส่วนใหญ่อยู่ในแนวแฟนตาซี A game of life ( เกมชีวิต ), เกิดใหม่ ณ โลกเวทมนต์, อัจฉริยะทะลุโลก และอีกหลายเรื่องที่เขียนไม่จบน่ะครับ ตอนนี้ก็เขียนนิยายนี้และครับ จะบอกว่าทำเป็นหลักก็ได้ครับ

ถึงส่วนใหญ่จะขี้เกียจก็เถอะ

ที่มาของนามปากกา พรรณนา หมายถึงการบรรยาย ผมแค่คิดจะเขียนนิยาย เลยใช้ชื่อที่หมายถึงการบรรยายมาแทนตัวเองครับ ถึงตัวจะบรรยายได้ห่วยก็ตามนะครับ สาเหตุที่มาเริ่มเขียนนิยายผมคงเหมือนใครหลายๆ คนแหละครับ เริ่มจากอ่านก่อน พอไม่มีใครเขียนแนวที่เราชอบก็ลุกขึ้นมาเขียนเองซะเลย

Q : ชอบผลงานเรื่องไหนที่สุด

เรื่องแรกเลยครับ ใครๆ ก็ว่าครั้งแรกยากสุด แต่ผมกลับคิดว่ามันกดดันน้อยที่สุดมากกว่า ไม่ใครคิดมากกับเรา ไม่มีใครรู้ว่าเราเขียนแนวไหน เพียงแค่ปล่อยจิตนาการไปนะครับ ถึงแม้เรื่องนั้นเข้าขั้นเละ แต่มันก็เละในแบบที่ผมชอบน่ะครับ ชื่อเรื่องก็คือ เกิดใหม่ ณ โลกเวทมนต์ ครับ
 

 

Q : “อัจฉริยะทะลุโลก” มียอดวิวทะลุ 2 ล้านแล้ว!! 

เพิ่งมาเห็นว่า 2 ล้านก็ตอนที่เห็นคำถามนี้และครับ ส่วนใหญ่ผมสนใจ ตัวเลขยอดวิวของตอนกับคอมเมนต์มากกว่านะครับ ถามว่าเขียนตอนแรกคิดไหม ก็คิดครับ แต่ไม่ได้คิดถึงระดับนี้
 

 

Q : สิ่งสำคัญที่ทำให้นักอ่านมาคอยติดตามผลงาน

ง่ายๆ ก็คือลงวันละตอนครับ แค่นั้นเลยครับ ส่วนใครชอบไม่ชอบ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
 

Q : สาเหตุที่เลือกเขียนแฟนตาซี

ความหลากหลายครับ แม้คุณจะตัดจบแบบแปลกๆ นักอ่านก็ไม่สามารถด่าผู้เขียนได้ เพราะนี้มันคือ แฟนตาซี ที่ใช้กฎของเหตุและผลมาอธิบายไม่ได้ ว่าไปนั้น ฮ่าๆ

จริงๆ ก็คือ มันไม่มีกรอบครับ หรือบ้านๆ ก็คือ มันออกทะเลได้ตลอดเวลานั้นแหละครับ สำหรับผมที่ชอบออกทะเลแล้วด้วย
 

Q : สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับการเขียนนิยาย

สำหรับผมก็คือตัวผมนี้และครับ อย่างที่ผมบอกไปว่าผมชอบอ่านมากกว่า นั้นทำให้ผมชอบคิดพล็อตมากกว่าลงมือเขียน

เป็นข้อเสียใหญ่ของผมเลยก็คือ ผมเขียนได้เพียงตอนถึงสองตอนต่อวันเท่านั้น เทียบกับพล็อตที่ผมคิดไปไกลมาก ข้อเสียนี้ของผม ก็ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกันครับ
 

Q : I just a normal one ( ผมก็แค่คนธรรมดา) นิยายเรื่องล่าสุด

คนอ่านน้อยนะครับเรื่องนี้ ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆ แต่ผมก็จะไม่ตัดจบแน่นอน มีคนอ่านก็ต้องมีคนเขียน

เข้าเรื่องนะครับ เรื่องมันก็เกี่ยวกับเด็กหนุ่มกำพร้าแม่ ออกตามหาพี่น้อง 7 คน แนวคิดเริ่มต้นมีแค่นี้ครับ ผมคิดแค่ว่าถ้ามีตัวเอกเทพๆ โผล่ไปช่วยเหลือพี่น้องตัวเอง มันคงจะสนุกน่าดู ผมก็ไม่รู้ทำไมถึงคิดขึ้นมา อยู่ดีๆ มันก็โผล่เข้ามาครับ หรือผมก็อาจลืมไปแล้วก็ได้

Q : คาแรกเตอร์ตัวเอกนิยายเป็นแบบไหน

ผมก็ไม่รู้ครับ อย่างที่บอกไปว่าผมชอบอ่าน นั้นทำให้ผมชอบสร้างเรื่องราวมากกว่าสร้างตัวละคร ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าราอูเป็นคนยังไง แต่สิ่งที่ผมแน่นอน 1 อย่างในตัวของเขาก็คือ เขามีน้ำใจ ครับ
 

Q : อยากทำเป็นอาชีพจึงทดลองเปิดขาย

สาเหตุที่เปิดขายนิยายคิดว่าจะทำเป็นอาชีพครับ ถ้าชอบก็อย่าลืมสนับสนุนกันนะครับ

ความรู้สึกตอนที่เปิดขายครั้งแรกต้องใช้คำว่าคาดหวังดีกว่าครับ คาดหวังผลตอบรับครับ แต่ก็เตือนตัวเองตลอด ว่าโอกาสล้มเหลวมันมากกว่า ถึงแบบนั้นผมก็ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนนะครับ

Q : ข้อดีของการขายออนไลน์

เร็วแรงทะลุนรก อ่า~ ผมล้อเล่นนะครับ

แต่คำพูดชุดนี้ก็อธิบายได้ส่วนหนึ่งนะครับ คือ มันเร็วครับ เรียกได้ว่าสะดวกมากจริงๆ
 

Q : คำแนะนำสำหรับคนที่อยากทดลองเปิดขาย

ข้อแรกนะครับ เงินไม่ได้สำคัญ สำคัญคือ ผู้อ่านครับ เพราะเป้าหมายของการเขียนคือ ความรู้สึกที่ได้แบ่งปันเรื่องราวครับ และหลังจากขายแล้วได้เงินจริงครับ ผมโดนหักภาษีด้วย บ้าจริง

Q : แชร์เคล็ดลับ ทำยังไงให้ลงนิยายได้ทุกวัน

ผมว่าช้านะครับ ถ้าจะเป็นนักเขียนจริงๆ วันละตอนคือมาตราฐานนะ และคำว่าลื่นไหลใช้กับนิยายผมไม่ได้แน่ๆ ถึงจะเขียนมา 2 ปี แล้วแต่นิยายที่ผมเขียนก็สะดุดตลอด บางทีผมอาจจะต้องลงเรียนเพิ่ม แย่จริงๆ

ส่วนเรื่องตันนะมีครับ เคยคิดไหมครับว่าทำไมเราตัน นั้นเพราะเราไม่ได้คิดถึงนิยายเรามากพอนะครับ ลองนอนลงแล้วคิดถึงนิยายของเราเวลานอนสิครับ บางทีความฝันก็อาจช่วยเรา มันช่วยผมหลายรอบมากนะครับ ความฝันเนี้ย ผมพูดจริงนะ เพราะก่อนนอนผมชอบคิดเกี่ยวกับนิยายตัวเอง ทำให้ผมฝันด้วย พอตื่นมาก็นั่งสมาธินึกว่าให้ออกว่าฝันว่าอะไร จากนั้นก็จดครับแล้วเอามาขยาย ก็ทำนองนั้นและครับ

 

Q : การเขียนนิยายคืออะไรสำหรับเรา!

การเล่าเรื่องครับ เรื่องราวที่ผมเป็นคนสร้าง โดยที่ผู้อ่านไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อ
 

Q : อะไรคือกำลังใจที่สำคัญที่สุดสำหรับเราในการเขียนนิยาย

คอมเมนต์ขอบนักอ่านครับ แม้จะด่าก็ตามครับ
 

Q : อยากเป็นนักเขียนต้องเริ่มเขียน

แค่เขียนครับ สร้างเรื่องราวที่เราชอบ โดยไม่ต้องสนว่าจะดีหรือเปล่า แค่เขียนในแบบที่ตัวเองชอบ แม้ทั้งเรื่องจะไม่มีบทพูด แม้ทั้งเรื่องจะไม่มีบรรยายเลย แต่ถ้าเราชอบ มันก็พอแล้วครับ

Q : สุดท้ายมาบอกลานักอ่านชาวเด็กดี พร้อมฝากผลงานกันหน่อยจ้า

ใครอ่านบทสัมภาษณ์มาถึงตอนนี้นับว่าเก่งมากนะครับ ขนาดผมยังยอมเลยบางครั้งก็อ่านบทสัมภาษณ์มาไม่ถึงตรงนี้

ไหนๆ ก็มีคนอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ผมบอกอะไรให้ผู้ที่ตั้งใจอ่านสักหน่อยนะครับ นิยายเรื่องต่อไปของผมจะเกี่ยวกับอาหาร แค่นี้และครับ สู้ๆ นะครับทุกคน

******
 

อ่านจบแล้ว เห็นไหมล่ะว่ามีนักเขียนที่แก้ปัญหาตัน เขียนนิยายไม่ออกด้วยการนอนจริงๆ นะ แล้วยังไม่พอ จิน ยังบอกอีกว่าก่อนนอน เขาจะตั้งใจนึกถึงนิยายของตัวเองเป็นพิเศษ เพื่อที่จะเก็บเอาเนื้อหาที่เขียนไม่ได้ไปฝันต่อ และเมื่อตื่นขึ้นมาก็จะเก็บเอาเรื่องราวที่ได้จากความฝันมาแต่งนิยายต่อจากตอนแรกที่ตันอยู่อีกด้วยค่ะ เรียกว่าเป็นอีกหนึ่งวิธีแก้ตันที่ค่อนข้างแปลก ไม่เหมือนใครจริงๆ 

หากใครอ่านแล้ว มีวิธีแก้ตันที่คิดว่าแปลก พีคกว่านี้ก็ลองมาคอมเมนต์แชร์กันได้ะ ฮ่า

สุดท้ายนี้ พี่หญิงต้องขอลาไปก่อนเจอกันใหม่คร่าวหน้า สวัสดีค่ะ

พี่หญิง