จับอาชีพขายไก่ปิ้งมาแต่งนิยาย มีรายได้ปังเหมือนเปิดร้านขายเอง | The Chosen EP.25 หนูตุ้มจิ๋ว

จับอาชีพขายไก่ปิ้งมาแต่งนิยาย 
มีรายได้ปังเหมือนเปิดร้านขายเอง 

(The Chosen EP.25 หนูตุ้มจิ๋ว)

แต่กว่าที่น้องฟลอจะแต่งนิยายเรื่องแรกในชีวิตออกมาปังๆ แบบนี้ได้ เธอเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนเหมือนกันว่าตัวเองจะเขียนนิยายได้ กระทั่งได้ไปดูคลิปสัมภาษณ์นักเขียนเด็กดี และเห็นว่าใครๆ ก็สามารถมาแต่งนิยายได้ เธอจึงเก็บความคิดนี้เอาไว้ในใจ จนวันหนึ่งเธอก็ได้มีโอกาสเขียนนิยายเรื่องแรกขึ้นมา ซึ่งมีแรงบันดาลใจสุดปังมาจากญาติๆ ที่ชวนกันประกอบอาชีพขายไก่ปิ้งจนประสบความสำเร็จนั่นเอง

หากถามว่า ทำไมน้องฟลอถึงตัดสินใจเอาอาชีพขายไก่ปิ้งมาแต่งนิยายแทนการรับไก่ปิ้งจากญาติๆ มาลองขายเอง ในบทสัมภาษณ์วันนี้ น้องฟลอได้มาตอบคำถามนี้ พร้อมเล่าถึงที่มาที่ไปของนิยาย และความเป็นมาก่อนจะมาเป็นนักเขียนไว้น่าสนใจมากๆ ใครที่กำลังจะลงมือเขียนนิยายมาลองหาไอเดียและแรงบันดาลใจดีๆ จากสัมภาษณ์นี้กันค่ะ

เห็นญาติขายไก่ปิ้งประสบความสำเร็จ 
เลยได้ไอเดียมาแต่งนิยาย!
_____________
 

ฟลอเป็นนักศึกษาคนหนึ่งที่อยากหางานทำค่ะ แต่ว่ามันเป็นช่วงโควิด เงินที่มีก็ร่อยหรอมาก เราก็เลยต้องหาอะไรที่มันเซฟเงินตัวเอง เราเลยเลือกกลับบ้าน แล้วแถวบ้านเรามันก็ไม่มีงานอะไรให้ทำเลย ไม่มีพาร์ทไทม์ให้ทำด้วย เราก็เลยนั่งคิดทุกวันเลยว่าเราจะหาเงินยังไง 

แล้วเราก็เป็นคนอ่านนิยายคนหนึ่ง เราก็ติดตามเพจนักเขียนเด็กดี แล้วคลิปสัมภาษณ์ของนักเขียนก็จะขึ้นมาตลอด เหมือนรู้ว่าเราคิดจะทำอะไรอยู่ จะขึ้นมาตลอดเลยว่าเขียนนิยายได้เงินนะ เราเห็นแล้วเราก็เก็บมาคิดไว้ในใจตลอด แต่ว่าเราก็ยังไม่กล้าขนาดนั้นค่ะ แค่รู้ว่าเขียนนิยายขายในเด็กดีแล้วได้เงินนะ เราก็จำไว้ค่ะ 

เราก็ เอ๊ะ ชีวิตจริงนี่ก็เหมือนในนิยายเลยนะ เหมือนในนิยายจีนเลยค่ะ ที่เขาทำธุรกิจเอง พอเขาทำได้ดีก็ชวนเพื่อนพี่น้องมาทำ แล้วมันก็เกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาเองค่ะ วินาทีนั้นเราได้ชื่อเรื่องเลยค่ะ ก็เลยเป็น ‘ย้อนเวลามาขายไก่ย่าง’

เขียนนิยายไม่ต้องใช้เงินลงทุน
อยากแต่งนิยายที่ไหนก็ได้!
_____________
 

ให้เราไปรับไก่ปิ้งมาขายเหรอคะ (หัวเราะ) เราก็รู้ความสามารถตัวเองว่าเราไม่ไหวแน่นอน แล้วเราก็พูดไม่เก่งด้วย ให้เราไปขายของน่าจะเจ๊งค่ะ อย่างขายไก่ปิ้งเนี่ย มันต้องมีเงิน มันต้องมีทุน มีร้านด้วย มันต้องลงทุนนะคะ 

แต่ว่าแต่งนิยายเนี่ย สำหรับฟลอนะคะ ฟลอว่ามันไม่ได้ลงทุนอะไรเลย สามารถแต่งที่ไหนก็ได้ แต่งในโทรศัพท์ก็ได้ แต่งในคอมพิวเตอร์ที่เรามี เขียนในสมุดแล้วก็ค่อยไปพิมพ์ในเว็บอีกทีหนึ่งก็ได้ คือมันไม่ต้องทำอะไรมากเลยค่ะ อย่างค่าไฟ เราก็จ่ายประจำอยู่แล้ว มาแต่งนิยายก็ไม่ต้องจ่ายเยอะเป็นพิเศษ เราไม่ต้องมีเงินทุนอะไรเลย เราแค่พกสมองเราไปเขียนอย่างเดียว มันก็สร้างรายได้ขึ้นมา คุ้มกว่ามากๆ ค่ะ

แล้วเหมือนเรารู้ว่าเขียนนิยายแล้วได้เงิน ประจวบเหมาะกับที่เราได้แรงบันดาลใจทุกๆ อย่างเข้ามา ได้ชื่อเรื่องมาแล้ว ถ้าลองเขียนไปยังไงก็ไม่เสียหาย อย่างเขียนนิยายเราก็ไม่ต้องเสียเงินเขียนนิยาย ไม่ต้องเสียค่าที่จองเว็บไซต์เด็กดีเพื่อไปเขียน คือมันไม่ได้เสียอะไรเลย เราเลยรู้สึกว่า ถ้าแต่งนิยายแล้วขายได้ก็ดี ถ้าขายไม่ได้มันก็เป็นประสบการณ์ คือไม่มีอะไรเสียหายเลย ทางมันสะดวกขนาดนี้แล้ว เราก็ต้องเขียนแล้วไหมคะ (หัวเราะ) 

แต่งนิยายเรื่องแรกในชีวิต
วัตถุดิบสำคัญคือเรื่องใกล้ตัว!
_____________

แต่งยากไหมก็.. พอเราเอาประสบการณ์ เอาเรื่องใกล้ตัวเรามาเขียน มันเขียนง่ายกว่าเดิมนะคะ อย่างช่วงที่ตัวละครอยู่ที่โรงเรียนเราสามารถเขียนได้ เพราะเราผ่านมันมาหมดแล้ว เหมือนเรารู้ว่ามันเป็นยังไง เราเจอแบบนี้เรารู้สึกยังไง หรือท่าทางที่ตัวละครเขามีปฏิสัมพันธ์กัน เราก็จะรู้ว่ามันเป็นยังไง เพราะเหมือนเราเห็นมาด้วยตาของเราเองก็เลยเขียนง่ายค่ะ

 แล้วนักอ่านก็ชอบด้วยเพราะเป็นเรื่องใกล้ตัว อ่านแล้วรู้เลย อย่างเวลาบรรยายรสชาติไก่ย่าง เราก็เขียนบรรยายไป แต่คนอ่านเวลาอ่านเขาจะได้กลิ่น ได้รส ได้ความรู้สึกมาเอง เพราะเคยกินไก่ย่างมาก่อน ทุกคนก็จะมีรสชาติไก่ย่างที่อร่อยและถูกใจของตัวเองอยู่แล้ว เราอาจจะบรรยายได้ไม่ตรงกับรสชาติจริงๆ แต่ว่าลิ้นของเขาเคยรับรสมาแล้ว มันก็จะจำรสนั้นได้ค่ะ พออ่านไปเขาก็จะนึกถึงรสชาติที่เขาชอบเป็นอย่างแรก มันก็เลยอินง่ายค่ะ

ตอนที่ลงครั้งแรก เราเขียนตอนสต็อกไว้แค่ 5 ตอน เราลงแค่อาทิตย์ละตอนเองค่ะ  ลงตอนแรกก็มีคนอ่านแล้วนะคะ ก็มีคนเข้ามาดู เข้ามาอ่านบ้าง พอยอดวิวมันอัปขึ้นมาเป็นหลักร้อยสองร้อย เราก็สึกว่า ว้าว มีนักอ่านอ่านเยอะนะ แล้วก็เริ่มมีคนมาคอมเมนต์ด้วยค่ะ มีคนมารอคอยเรานะ เราก็แต่งต่อ แล้วเราก็เป็นมือใหม่ด้วย ไม่รู้ว่าจะเขียนยังไงต่อ วางพล็อตเราก็ไม่ได้วางเลยนะ เราเขียนตามความรู้สึกเราไปเลย ในหัวเราคิดอะไรได้ก็เขียนๆ ไป ก็ลงอาทิตย์ละตอนก่อน ส่วนตอนนี้ก็อัปนิยายถี่ขึ้นแล้วค่ะ

ขายตอนละ 1 บาท
ได้เงินเป็น 10,000  +++
_____________

การที่นักอ่านขอมาก่อน ก็เป็นอีกความฝันหนึ่งของเราเลยนะคะ เราดูบทสัมภาษณ์แล้วเวลานักเขียนเขาบอกว่า ที่เปิดขายเพราะว่านักอ่านขอให้เปิดขาย เราก็รู้สึกว่า ดีจังเลย เราอยากมีนักอ่านที่มาขอให้เราเปิดขายบ้าง แล้วพอเรามาแต่งเอง แล้วมีนักอ่านขอให้เราเปิดขาย เราก็ต้องเปิดให้เขาแล้วล่ะ (หัวเราะ) นักอ่านคอมเมนต์แบบนี้เข้าทางเราเลยนะ

เดือนแรกตอนที่สรุปรายได้มา โอ้โห ยิ่งกว่าค่าขนมเลยค่ะ ในความคิดเราตอนนั้น เรารู้สึกว่าค่าขนมเรายังไม่ได้เยอะขนาดนี้เลยนะ แล้วเราเปิดขายตอนช่วงท้ายเดือนด้วยค่ะ มีเวลาขายแค่ประมาณสิบวันก่อนจะตัดยอด แล้วยอดเงินที่ออกมาเกือบถึงหมื่นแล้วค่ะ ตอนนั้น  เราก็ โอ้โห เดือนแรกยังปังขนาดนี้เลยนะ 

พอเดือนที่สองมามันก็ถึงหมื่นเลยค่ะ เราก็คงไม่ไหวแล้วก็คงต้องบอกแม่ เราก็กำเงินไปบอกแม่ว่าทำงานได้เงินมานะ แม่ก็คืองงค่ะว่า เอาเวลาไหนไปทำงาน เอาเวลาไหนไปหาเงินมา ถึงได้เงินเป็นก้อนเป็นหมื่นขนาดนี้

พอแม่เห็นว่ามันเป็นเงินแบงค์พันหลายๆ ใบ แม่ก็เดินมาหอมแก้มเลย ครั้งแรกในรอบหลายๆ ปีเลย แล้วเราถึงค่อยบอกแม่ไปว่า เงินที่ได้มาคือขายนิยายนะ แม่ก็ถามเรานะว่า แต่งนิยายเนี่ยเราขายยังไง เราก็บอกว่า ขายเป็นตอน ตอนละประมาณ 1 บาทนะ ตอนแม่ได้ยินแม่ขำมาก แม่หัวเราะแล้วถามว่า ขายตอนละ 1 บาทได้เงินเป็นหมื่นเลยหรอ เราบอกใช่ได้เงินเป็นหมื่นเลย แม่ก็เหมือนรู้สึกภูมิใจในตัวลูก แล้วก็รู้สึกขำด้วยว่าขายนิยายตอนละบาทได้เงินเป็นหมื่นเลยนะ (หัวเราะ)

แค่ลงมือเขียน
ก็ได้ประสบการณ์แล้ว
_____________

ตอนเริ่มแรกที่ลงนิยาย เราก็เหมือนนักเขียนคนอื่นๆ เลยค่ะ เราก็โฟกัสยอดวิวนะ โฟกัสคนอ่าน คอมเมนต์ คนกดเลิฟ เราก็เข้าไปดูนะคะ แต่เราไม่ได้หมกมุ่นค่ะ แค่เห็นขึ้นนิดๆ หน่อยๆ เราก็ชื่นใจแล้วค่ะ เราไม่ได้กังวลนะว่านักอ่านไม่คอมเมนต์หรืออะไร แค่เราเห็นมียอดวิวขึ้น เราก็รับรู้ได้แล้วว่ามีคนอ่าน ประกอบกับที่ตอนนั้น เราไม่ได้คาดหวังมากค่ะ 

ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าสุดท้ายมันไม่ได้ทำรายได้ให้เรา ก็ไม่เป็นไรนะคะ แต่งนิยายมันก็สนุกด้วยนะคะ

เป้าหมายการเป็นนักเขียนของเราตอนนี้ ก็คือเราอยากเป็นนักเขียนที่เขียนวันละ 8-9 ตอนได้ เรารู้สึกว่าถ้าเขียนได้แบบนี้นะ เราต้องสามารถจบเรื่องได้เร็วขึ้น ได้ง่ายขึ้นค่ะ เพราะว่าตอนนี้เรายังเขียนไม่จบใช่ไหมคะ เราเลยอยากรู้ความรู้สึกตอนที่เขียนจบแล้วมันเป็นยังไง เราก็เลยอยากตั้งเป้าไปให้ถึง แล้วก็ในอนาคตก็อยากเป็นนักเขียนที่มีรายได้เดือนละแสนค่ะ  (หัวเราะ)

แม้ว่าจุดเริ่มต้นการเป็นนักเขียนของน้องฟลอจะจบลงเพียงเท่านี้  แต่เส้นทางนักเขียนของน้องฟลอกำลังดำเนินต่อไปท่ามกลางการสนับสนุนของนักอ่านที่ชื่นชอบในนิยายของเธอ

เราอยากให้เรื่องราวของน้องฟลอเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจดีๆ ให้กับนักเขียนที่กำลังจะเริ่มต้นเขียนนิยาย แต่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี ลองเริ่มมองหาแรงบันดาลใจจากเรื่องใกล้ตัวที่อยู่รอบๆ ตัวเราดูก่อน เพราะไอเดียดีๆ อาจจะมาจากเพื่อน จากครอบครัว หรืออาจจะเป็นใครสักคนที่เราเดินสวนระหว่างทางก็ได้  อยู่ที่ว่าเราจะเลือกหยิบส่วนไหนมาเป็นวัตถุดิบในนิยายของเราเท่านั้นเอง

เหมือนอย่างที่น้องฟลอมองเห็นคุณค่าของอาชีพขายไก่ปิ้ง ที่ญาติๆ ทำจนประสบความสำเร็จ เธอเลยนำเรื่องราวเหล่านั้นมาลองแต่งนิยายในแบบที่ตัวเองชอบ ใส่ไอเดีย ใส่จินตนาการลงไป จนเกิดเป็นนิยายที่สร้างรายได้ให้เธออย่างทุกวันนี้  ^^

พี่แนนนี่เพน

อ่านผลงานของ หนูตุ้มจิ๋ว

• ย้อนเวลามาขายไก่ย่าง