ณัฐณรา : นักเขียนผู้สร้างนิยายจากวรรณคดีเป็นของขวัญวันแต่งงานลูกสาว!

ณัฐณรา : นิยายจากวรรณคดีที่เขียนเป็นของขวัญวันแต่งงานลูกสาว!

เคยอ่านนิยายแล้วขัดใจ ไม่เข้าใจตรรกะของตัวละครจนอยากเข้าไปหยุมหัวไหมคะ เชื่อว่าหลายคนต้องเคยรู้สึกแบบนี้แน่ๆ พี่กิ่ง หรือ ณัฐณรา นักเขียนที่เราพามาให้ทุกคนรู้จักในวันนี้ก็เช่นกันค่ะ เธออ่านวรรคดีไทยแล้วแอบรู้สึกขัดใจ ไม่ปลื้มใจในการกระทำบางอย่างของพระเอกวรรณคดีไทย เลยเกิดแรงบันดาลใจในการสร้างผลงานเรื่อง ชเลมหารณพ ขึ้นมา ทำให้เธอได้สนุกกับการตีความวรรณคดีในมุมมองใหม่ๆ และที่น่าสนใจคือ นิยายเรื่องนี้ยังเป็นนิยายที่ ณัฐณรา ตั้งใจเขียนมอบให้ลูกสาวเป็นของขวัญในวันแต่งงานอีกด้วยค่ะ 

สวัสดีค่ะเด็กดีทุกท่าน พี่กิ่งคือชื่อจริงนะคะ แต่วัยอาจจะเลยคำสรรพนามคำว่าพี่ไปมากแล้ว เป็นเจ้าของนามปากกาณัฐณราค่ะ เริ่มเขียนนิยายกับทางเว็บเด็กดีก็ราว 9-10 ปีแล้วค่ะ จากนิยายเรื่องแรกปั้นหยาที่รัก จนถึงเรื่องปัจจุบัน ชเลมหารณพ นับๆ ก็ลงนิยายที่เว็บนี้น่าจะเกิน 60 เรื่องนะคะ

ตอนนี้นอกจากเขียนนิยายแล้วก็กำลังทำการรักษาโรคประจำตัวค่ะ ก็โรคยอดฮิตที่เขาเป็นกัน นอกนั้นก็กำลังพยายามเพาะเลี้ยงดอกกุหลาบอังกฤษค่ะ พยายามเลี้ยงน้องแบบไร้สารเคมี แต่ดูท่าน้องไม่น่ารอด แล้วคุณหมอแนะให้ทำงานอดิเรกที่รักเพื่อพักจากความเครียด แต่งานที่รักดันเป็นการเขียนนิยาย ซึ่งก็เป็นงานหลักด้วย ชีวิตเลยเหมือนเขียนนิยายอยู่ตามปกติทุกวันค่ะ แต่แบ่งปันเวลาให้สวนกุหลาบตัวเองบ้าง

เขียนนิยายจากวรรณคดี สนุกเพราะได้ตีความจากมุมมองใหม่ๆ

ก่อนหน้านี้พี่เคยเขียนแนวกลับชาติมาล้างแค้นของนางบัวคลี่ค่ะ สารภาพว่าเป็นคนที่อ่านวรรณคดีแล้วเจอความปิตาธิปไตยในวรรรณคดีแล้วรู้สึกแย่ ไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ ไม่เคยมีความยุติธรรมที่แท้จริงให้ผู้หญิงเลย อาจจะเพราะยุคสมัยนั้นด้วยมั้งคะ ค่านิยมชายเป็นใหญ่จึงทำให้เกิดเนื้อหาวรรณกรรมแบบนี้ขึ้นมา พี่มักคิดเสมอว่า แล้วถ้าเรามองในแง่คนถูกกระทำล่ะ มันจะรู้สึกยังไง เลยมีเขียนตีความใหม่ หลังจากเขียนตาราไต พี่ก็นึกถึงผีเสื้อสมุทรกับพระอภัยมณี น้องๆ คงเคยวาดภาพส่งในวันงานสุนทรภู่ใช่ไหมคะ ส่วนมาก 8 ใน10 บอกเลยว่าวาดตอนพระอภัยเป่าปี่ฆ่านางยักษ์ พี่เลยอยากเขียนตีความขึ้นมาบ้าง แต่คราวนี้จะไม่ใช่การเกิดใหม่ล้างแค้น พี่อยากเขียนขึ้นมาให้มันมีความรอมคอมบ้าง อยากให้คนอ่านคลายเครียดได้หัวเราะ และก็จากบทเรียนเรื่องตาราไตที่ใช้โคลงเยอะไป ทำให้บางท่านอ่านแล้วไม่ค่อยชอบ เลยปรับให้น้อยลงค่ะ

ชเลมหารณพ นิยายที่แต่งขึ้นเพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงานลูกสาว

สำหรับชื่อ ชเลแปลว่าทะเล หรือ น้ำค่ะ มหารณพก็มีความหมายในเชิงเดียวกัน พี่ตั้งชื่อพระนางเรื่องนี้ไว้แบบนี้ เพราะพี่เขียนเพื่อเป็นของขวัญในการแต่งงานของลูกสาวพี่ค่ะ  ที่จะจัดในเดือนธันวาคมนี้แล้ว

• ชเล คือน้ำ
• มหารณพก็ยังคงมีความหมายว่าน้ำ

เรื่องนี้เริ่มต้นที่พระอภัยมณี แต่ว่าตอนกลางเรื่องและท้ายเรื่องเป็นของชเลและมหารณพค่ะ มันคือนิยายที่เกิดขึ้นในนิยาย งงไหม.. งงเนอะ ต้องไปลองอ่านเองนะคะ  เป็นเรื่องราวของพวกเขาสองคนเอง พระอภัยเป็นเพียงชนวนที่เกิดเรื่องขึ้นเท่านั้น นางเอกของเราปากแจ๋วไหม ไม่นะ นางเป็นผู้หญิงที่เกิดในยุคสมัยปัจจุบัน มีความเป็นตัวของตัวเองเต็มร้อย และแน่นอนว่ารักตัวกลัวตายพอจะกล้อมแกล้มอยู่กับยักษ์ได้เพื่อรักษาชีวิตรอดค่ะ

        เรื่องนี้เขียนเป็นคอเมดี้ + โรแมนติก + ผสมสืบสวนฆาตกรรมเล็กน้อย เวลาเรากินก๋วยเตี๋ยวเรายังปรุงรสเลยเนอะ นิยายเรื่องหนึ่งสำหรับพี่ เลยไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นรสเดียวตลอดทั้งเรื่องค่ะ อยากให้คนอ่านไม่รู้สึกว่าหวานจนเลี่ยน และไม่ให้เครียดจนเกินไป หรือหวามอกหวามใจเกินเหตุค่ะ

ชเลมหารณพ นิยายที่เต็มไปด้วยคำกลอน

ยากตรงที่บทสนทนาบางครั้งต้องเป็นคำกลอนนี่แหละค่ะ พี่เขียนใหม่หมดเลยเหมือนที่เขียนตาราไต แต่มียกบทชทโฉมของนางสุวรรณมาลีกับนางเงือกมาสองบทเท่านั้น เวลาในการหาข้อมูล เนื่องจากพี่ใช้เนื้อหาของพระอภัยมณีแค่ฉากเริ่ม หลังจากนั้นเป็นไปตามจินตนาการและเส้นเรื่องที่พี่วางไว้เอง เลยไม่ได้ใช้เวลาในการหาข้อมูลมากค่ะ ใช้เวลาตรงแต่งกลอนนี่แหละ อ่านทวนอ่านทวนมา เอ้า ไม่เข้ากันอีกแล้ว ก็แก้อีก ยากสุดคงเป็นบทอัศจรรย์ค่ะที่ต้องใช้คำไวพจน์และคำเปรียบเปรยแทนการบรรยายค่ะ

อยากลองเขียนนิยายจากวรรณคดีควรให้ความสำคัญกับข้อมูล!!

ถ้าอยากลองเขียนแนวนี้ ต้องให้ความสำคัญกับข้อมูลค่ะ การอ่านวรรณคดีนั้นให้ถ่องแท้ และแปลความตัวละครออกมา ว่าถ้าหากมันเกิดขึ้นจริงแล้ว สำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่โดนกระทำ ถ้าเธอได้มีโอกาสเลือก หรือถ้าเป็นน้องเอง น้องจะทำยังไงในเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้น และที่สำคัญคือ  เราตีความในแง่ของเราได้ ข้อมูลนั้นจากเว็บไซต์ไม่พอนะคะ น้องต้องอ่านจากเล่ม หาเพิ่มเติม ในหอสมุดมีอยู่เยอะค่ะ จินตนการเป็นสิ่งสำคัญ ภาษาที่เลือกใช้ก็เช่นกันค่ะ บางเรื่องอ่านแล้วนึกอยากเขียนแบบนั้นบ้างได้ แต่อย่าเอาเป็นแรงบันดาลใจจนกลายเป็นลากมาทั้งประโยค สนทนา หรือฉากต่อฉากจากนิยายที่น้องๆ อ่านนะคะ มันไม่น่ารัก

สุดท้ายนี้…

เป็นไอเดียการมอบของขวัญที่โดดเด่นไม่เหมือนใครสมกับเป็นนักเขียนจริงๆ ค่ะ ลูกสาวจะแต่งงานทั้งที แทนที่จะบอกจะสอนกันโต้งๆ พี่กิ่งก็เขียนนิยายให้ไปเลย ได้ทั้งความสนุก และได้ทั้งข้อคิดดีๆ ที่พี่กิ่งตั้งใจจะส่งสารถึงลูกสาวที่กำลังจะเริ่มต้นชีวิตคู่ ผ่านเรื่องราวของ ชเล และมหาณพ คู่พระนางที่แตกต่าง แม้คนหนึ่งจะเป็นมนุษย์ และอีกคนเป็นยักษ์ ก็สามารถครองคู่อยู่ด้วยกันได้ดี เพราะต่างเข้าใจ และค่อยๆ ปรับตัวเข้าหากันและกันได้ในที่สุด!

สำหรับใครที่สนใจอยากลองเขียนนิยายจากวรรณคดีบ้าง ก็ลองเอาคำแนะนำของพี่กิ่งไปปรับใช้กันดูได้ค่ะ และไม่ใช่แค่แนวนี้เท่านั้น ไม่ว่าคุณจะเขียนแนวไหน การหาข้อมูล การทำความเข้าใจสิ่งที่เขียนถึงจริงๆ ก็สำคัญมากๆ เช่นกันค่ะ

สำหรับวันนี้พี่หญิงขอลาทุกคนไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า สวัสดีค่ะ 

ติดตามผลงานของ ณัฐณรา ได้ที่ 

• ชเลมหารณพ
• พลายทอง
• ยาใจจุ๋ม
• In le อินเล
• นรกานต์ตาราไต

พี่หญิง